Jesteś tu : |
Strona główna | Prezydenci | Działalność | Opis | Wystaw opinię |
Piotr Zaremba |
Do góry |
Uważam, że najwięcej w gospodarce działo się za kadencji Piotra Zaremby. To właśnie w latach 1945 – 1950 w Szczecinie odbudowano wiele zakładów przemysłowych. Na korzyść tego prezydenta działał panujący w powojennej Polsce wzrost gospodarczy. Piotr Zaremba znakomicie odnalazł się w tej sytuacji. Podczas jego prezydentury uruchomiono pierwszą elektrownię, a także utworzono inne zakłady zaspakajające podstawowe potrzeby ludności. Za jego kadencji w powstającym na nowo przemyśle zatrudnionych było aż 50,7% mieszkańców miasta. Żaden inny prezydent nie dokonał aż tak wiele dla szczecińskiej gospodarki.
Niestety to podczas jego prezydentury zaczęto ograniczać i likwidować przemysł prywatny. Należy jednak pamiętać, że dokonywano tego w całej Polsce ze względu na politykę władz centralnych.
Uruchomienie elektrowni „Szczecin”
Była to pierwsza elektrownia w powojennym Szczecinie, została uruchomiona w 1945 r. Zasilała domy osób, które przybyły, aby osiedlić się w stolicy Pomorza Zachodniego.
Powstanie Cefarmu
Cefarm powstał w 1945 r. Istnieje do dziś pod nazwą Przedsiębiorstwo Zaopatrzenia Farmaceutycznego Cefarm S.A. Zajmuje się produkcją leków, które sprzedaje w swoich aptekach województwa zachodniopomorskiego, głównie w Szczecinie.
Rozpoczęcie produkcji w browarze (Bosman)
12 stycznia 1946 r. browar wznowił pracę. W rok wyprodukował 20 tys. hl 8,3% piwa. Dziś produkuje 1 mln hl piwa rocznie. Aktualnie browar należy do spółki Carlsberg Polska S.A. Jest znany z produkcji piwa Bosman.
Uruchomienie Fabryki Czekolady „Gryf”
W 1946 r. w Szczecinie powstała Fabryka Czekolady „Gryf”. Zakład specjalizował się w przetwórstwie ziarna kakaowego. Dziś produkuje czekolady, kuwerturę, masy czekoladopodobne, polewy do lodów, miazgi, tłuszcz, kuch i proszek kakaowy.
Uruchomienie Cementowni „Przemko”
W 1946 r. w Szczecinie-Stołczynie powstała cementownia „Przemko”.
Przejęcie budynku browaru Victoria przez Polski Monopol Spirytusowy
W 1946 r. Polski Monopol Spirytusowy przejął budynek przed wojną należący do browaru Victoria. Niestety większość urządzeń została wywieziona do Rostocku. Na szczęście budynek i piwnice nie zostały poważnie zniszczone w wyniku działań wojennych. Zakład słynie z produkcji „Starki”, czyli leżakującego w dębowych beczkach minimum 5 lat alkoholu. Większość osób klasyfikuje Starkę jako wódkę. Aktualna nazwa zakładu to Polmos.
Powstanie Państwowej Fabryki Sztucznego Jedwabiu nr 1 w Żydowcach
W 1946 r. powstaje fabryka tworzyw sztucznych w szczecińskiej dzielnicy Żydowce. W 1949 r. zmienia nazwę na Szczecińskie Zakłady Włókien Sztucznych Wiskord. Zakład później produkował kord do wewnętrznej części opon samochodowych. Zakład już nie funkcjonuje.
Utworzenie Państwowej Fabryki Superfosfatu
Już w 1946 r. doszło do przekazania majątku przedwojennego zakładu Państwowej Fabryce Superfosfatu, lecz stabilna praca zakładu rozpoczęła się dopiero w kwietniu 1949 r. Zaczęto wtedy wytwarzać kwas siarkowy. Oprócz superfosfatu zakład produkował także nawozy wzbogacane mikroelementami. W międzyczasie zakład wielokrotnie zmieniał nazwę. Najdłużej obowiązywała - Szczecińskie Zakłady Nawozów Fosforowych. Zakład znajduje się przy ul. Nad Odrą.
Aktywizacja Portu w Szczecinie
Już 20 lutego 1946 r. pertraktacje ze Związkiem Radzieckim doprowadziły do przekazania polskiej administracji czterokilometrowego pasa wzdłuż Dolnej Odry. W tym 600 m. uzbrojonego nabrzeża. Do 15 maja Polska przejęła nabrzeże z elewatorem zbożowym „Ewa” oraz część nabrzeża Starówka, a także Kępę Parnicką. Na początku maja tego samego roku z Gdańska otrzymano zgodę na utworzenie samodzielnego Urzędu Morskiego w Szczecinie. Przekazywanie portu zakończyło się w 1955 r.
Przeniesienie do Szczecina Morskiej Stoczni Jachtowej im. Leonida Teligi
Stocznia została przeniesiona z Nowego Warpna do Szczecina na przełomie 1946 i 1947 r. Zakład szkutniczy produkował głównie małe jachty i szalupy ratunkowe. Oprócz tego świadczył usługi w dziedzinie krawiectwa i szewstwa. Dopiero w 1970 r. stocznia otrzymała imię Leonida Teligi.
III Zjazd Przemysłowy Ziem Odzyskanych
Odbył się 7, 8, 9 września 1947 r. Podczas tego zjazdu uznano, że w celu integracji i odbudowy tzw. ziem odzyskanych należy odbudować port jako uniwersalny i ważny zakład przemysłowy. Powodem jego aktywizacji było to, że zniszczone Gdańsk i Gdynia nie były w stanie sprostać potrzebom handlu zagranicznego. Władze centralne bardzo interesowała możliwość posiadania trzeciego ważnego portu handlowego. Oprócz tego ważne było utrzymanie rzeczywistej władzy nad ujściem Odry.
Już w latach 1945-1946 uruchomiono mniej zniszczone zakłady przemysłowe. Były to głównie obiekty zaspokajające podstawowe potrzeby ludności, czyli przemysł spożywczy i energetyka. Na zjeździe ustalono, że jak najszybciej trzeba uruchomić oprócz tego zakłady takie jak stocznia i huta.
Realizacja Trzyletniego Planu Odbudowy
Trzyletni plan odbudowy (lata 1947-1949) miał przywrócić Szczecinowi choć część jego wartości sprzed wojny. Uruchomiono pracę w większości zakładów przemysłowych, inne zaczęto odbudowywać. W tamtych latach zainwestowano w nowy port węglowy i stacje rozrządową. Dzięki uruchomieniu licznych zakładów przemysłowych zdecydowanie wzrosło zatrudnienie. W rzemiośle i przemyśle pracowało wtedy 55,6 % mieszkańców miasta. Wielu ludzi zatrudniała wtedy także kolej i port. Dużym problemem był brak wykwalifikowanej kadry, w szczególności inżynierów.
W wyniku tego planu uruchomiono Hutę Szczecin. W dawnej fabryce samochodów produkowano części zamienne do popularnych ciągników Ursus, które wytwarzano w Warszawie. Później produkowano tam motocykle „Junak”, a w latach 90-tych fabrykę przekształcono w Fabrykę Mechanizmów Samochodowych POLMO SA. Zakłady Przemysłu Odzieżowego im. 22 lipca zaczął szyć kalesony dla żołnierzy, mundury dla kolejarzy, odzież roboczą i koszule flanelowe. Po zmianie nazwy w 1967 r. „Dana” zaczęła wytwarzać ubrania, o których marzyła każda Polka. Stała się reklamą Szczecina. W 1949 r. w ramach Trzyletniego Planu Odbudowy powstało Przedsiębiorstwo Państwowe Stocznia „Odra”. W 1949 r. w Pomorskich Zakładach Przemysłu Fosforowego (ul. Nad Odrą) zaczęto produkować kwas siarkowy.
W tamtych latach powstały też takie zakłady jak:
• Państwowe Zakłady Przemysłu Konfekcyjnego,
• Zakłady Mięsne,
• Zakłady Graficzne,
• Zakłady Materiałów Biurowych (funkcjonowały do 1969 r.),
• wiele mniejszych.
Zaczęto wtedy ograniczać i eliminować przemysł prywatny.
Należy zauważyć, że Piotr Zaremba był pierwszym po II Wojnie Światowej prezydentem miasta Szczecin i to głównie dzięki niemu Szczecin ma swój obecny wygląd. To on, wraz ze swoimi współpracownikami, stworzył pierwsze plany zagospodarowania miasta, tak by stało się metropolią o dobrze przemyślanej i użytkowej, a zarazem funkcjonalnej formie. Można stwierdzić, że to właśnie on najbardziej przyczynił się do rozwoju Szczecina pod względem infrastruktury w czasach powojennych.
Dom Towarowy „Posejdon”
adres : ul. Niepodległości 60
Historia obiektu sięga 1928 roku, jednak w czasach II Wojny Światowej został zbombardowany. Po wojnie władze polskie rozpoczęły odbudowę domu towarowego, jednak znacznie zmniejszając jego powierzchnię i zmieniając kształt oraz wygląd zewnętrzny elewacji. Budynek oddano do użytku w 1951. Początkowo był on Powszechnym Domem Towarowym pod nazwą „Posejdon”. We wrześniu 1993 zmieniono jego nazwę na DT „Centrum”. Następnie przejęła go sieć Galeria Centrum. Budynek funkcjonował w takiej formie do 2008 roku.
Arteria nadodrzańska
adres : ul. Nabrzeże Wieleckie
Nabrzeże Vasco da Gama było przed wojną kulturalnym centrum miasta z zabytkową zabudową. Jednak w czasie wojny zostało częściowo zniszczone. Mimo to nie zostało odbudowane, a część ocalałych budynków zburzono i tylko garstkę z nich zagospodarowano. W roku 1948 przy pomocy brygad młodzieżowych „Służba Polsce” i junaków z CSRS przystąpiono do budowy bulwaru nad Odrą – pierwszego odcinka arterii nadodrzańskiej, która miała stać się najważniejszym szlakiem transportowym w mieście. Chciano stworzyć szlak stanowiący podstawową oś komunikacyjną między północną a południową częścią szczecińskiej aglomeracji wiodący od Polic aż do Pomorzan. Plany zdołano zrealizować, lecz nie z takim rozmachem jak planowano. Obecnie odcinek znajdujący się pomiędzy ulicą Krzysztofa Kolumba, a ulicą Jana z Kolna to droga dwukierunkowa, dwupasmowa, która od Mostu Długiego do ul. Jana z Kolna jest przedzielona torami tramwajowymi i pasmem zieleni.
W dziedzinie sportu i kultury największy udział miał pierwszy prezydent Szczecina Piotr Zaremba. Jest to oczywiście ściśle związane z odbudową miasta po II wojnie światowej. Powstało w tym okresie najwięcej klubów sportowych, większość z nich po zmianach i fuzjach kontynuuje swoją działalność do dzisiaj. W tamtym okresie zostały zainicjowane dzieła, które nawet teraz mają wpływ na kulturę Szczecina. Mowa tu o m.in. rozpoczęciu działalności Kuriera Szczecińskiego, czy otworzeniu Polskiego Radia Szczecin. Żaden kolejny prezydent nie powtórzył jego zasług dla Szczecina.
Powstanie „Kuriera Szczecińskiego”
Pierwszy numer „Kuriera Szczecińskiego” ukazał się 7 października 1945 roku w nakładzie 3 tys. egzemplarzy. Redaktorem naczelnym był związany z ekipą Piotra Zaręby – Mieczysław Halski. W tym okresie redagowano gazetę w ten sposób, że jeden z dzienikarzy odbierał wiadomości PAP (Polska Agencja Prasowa, jej odział został powołany w Szczecinie już w 1945), a następnie przekazywał je swojemu koledze w drukarni (ul. Pogórnej), który nadzorował druk. Korzystano także z nasłuchu BBC.
Powstanie Polskiego Radia Szczecin
5 sierpnia 1945 r. przez sieć radiowęzłową, w kilku punktach miasta przekazano komunikaty władz Szczecina i nadawano muzykę. 29 stycznia 1946 roku, z udziałem ministra informacji i propagandy Stefana Matuszewskiego, odbyło się oficjalne otwarcie Polskiego Radia Szczecin, choć jego pierwsza audycja została nadana 25 grudnia 1945 (tzw. pierwsza audycja na ziemiach odzyskanych).
Otwarcie kin : „Polonia” i „Bałtyk”
Kino BAŁTYK mieściło się przy ul. Mickiewicza w dzielnicy Pogodno w Szczecinie. Funkcjonowało do ok. 2000 roku potem zostało zamknięte pod pretekstem remontu. Jednak nigdy już go więcej nie otwarto.
Przez jakiś okres czasu budynek po kinie stał pusty i niszczał ale ostatnio zajęła go prywatna przychodnia i apteka.
W lipcu 1945 ruszyło pierwsze polskie i zarazem szczecińskie kino „Polonia” działające przy ulicy Wilsona.
Sport
Po 1945 roku Szczecin zaczęło odradzać się nowe życie. Sport stał się ważnym elementem integrującym polskie społeczeństwo, przybyłe z różnych stron kraju. Brak rdzennych tradycji sportowych nie przeszkodził w rozwoju klubów i sekcji. Zmiana organizacji życia politycznego wpłynęła również na tempo ich powstawania.
Po wojnie zarodkiem rozwoju kultury fizycznej w Szczecinie był Kolejowy Klub Sportowy „Pionier”. Dokładnie trzy dni po nim powołano Klub Sportowy „Odra”. W tym samym roku powstały również Wojskowy Klub Sportowy „Pancerni”, Klub Sportowy „Strażacki”, Pocztowy Klub Sportowy oraz Spółdzielczy Klub Sportowy „Społem”. Rok później powołano do życia takie kluby jak AZS, Milicyjny Klub Sportowy, a 1947 kluby sportowe „Włókniarz”, „Łącznościowiec”, „Budowlani”, „Unia”, „Stal” i inne. W 1948 powstał KS „Sztorm”, a rok później KS „Związkowiec”, w 1950 KS „Kolejarz”. Ten ostatni po kilku latach wspólnie z KS „Sztorm” utworzył najsilniejszy klub w Szczecinie, mianowicie Morski Klub Sportowy (MKS) „Pogoń”. W tych klubach można było uprawiać takie sporty jak piłka nożna, lekkoatletyka, boks, siatkówka, pływanie oraz sporty wodne.
Wszystkie te działania doprowadziły do powstawania związków sportowych: w 1995 r. – piłki nożnej, w 1946 r. – boksu, lekkoatletyki i kolarstwa, w 1997 r. – Jacht Klub „Gryf”, pływacki, tenisowy, a w 1949 wioślarski i kajakowy. Po wojnie powstał również Wojewódzki Urząd Wychowania Fizycznego i Przysposobienia Wojskowego
(WUWFiPW) ze Stanisławem Steczkowskim na czele. Sprawował on pieczę nad koordynacja całej kultury fizycznej i sportu na terenie miasta i województwa. W 1950 został zlikwidowany i zastąpiony Wojewódzkim Komitetem Kultury Fizycznej.
Lata 1945–1947 to okres tworzenia klubów oraz związków sportowych w Szczecinie. Okres 1948–1950 charakteryzował się umacnianiem klubów sportowych
Szkoła Podstawowa nr 1
Dnia 2 września 1945 nastąpiło otwarcie uroczyste Szkoły Podstawowej nr 1 im. Bolesława Chrobrego w Szczecinie. Z powodu braku budynków szkolnych nadających się od razu do użytku dla pierwszej Szkoły Powszechnej przeznaczono wspólny z Gimnazjum i Liceum budynek przy Alei Piastów 12, w nim gromadzono sprzęt szkolny oraz pomoce naukowe. W szkole rozpoczynało pracę 7 nauczycieli, a naukę pierwszych 36 uczniów.
Zespół Szkół nr 3
To jedna z najstarszych szkół na Pomorzu Zachodnim. Historię szkoły rozpoczęła w 1945 r. praca kilku entuzjastów, a wśród nich pierwszego dyrektora, Wiktora Kędzierskiego.
Szkoła Podstawowa nr 5 im. Henryka Sienkiewicza
Pierwszym kierownikiem została pani Halina Dżus. Pełniła tę funkcję pięć lat (1946-1951). Liczba uczniów stale rosła, 15.05.1946 roku szkoła liczyła dwustu osiemdziesięciu dwóch uczniów i sześciu nauczycieli.
Publiczna Szkoła Powszechna nr 11
Pierwszym jej kierownikiem był Stanisław Kment. Mieściła się ona w małym, ciasnym, przedwojennym budynku przy ul. Emilii Plater 86, który praktycznie nie nadawał się do celów dydaktycznych. Szkoła liczyła 15 oddziałów, w których uczyło się 625 uczniów.
Szkoła Podstawowa nr 14
Pierwszym kierownikiem był Marian Żukowski, a budynek znajdował się wtedy przy ul. Strzałowskiej 9. Szkoła szybko rozwijała się – jeszcze w pierwszym roku swej działalności liczyła 265 uczniów, a w kolejnych – ponad 400.
Rok szkolny 1963/64 był w życiu SP 14 w Szczecinie przełomowy. 7.12.1963 roku o godzinie 9.30 wszyscy uczniowie parami, w śniegu, przeszli w górę ulicą Strzałowską do pięknej nowej szkoły. Przekazano im nowy budynek przy ulicy Strzałowskiej 27a.
Szkoły Podstawowa nr 13 im. Orląt Lwowskich w Zespole Szkół nr 13
Naukę rozpoczęło 86 uczniów. Pierwszą nauczycielką była Maria Chomińska, a obowiązki kierownika szkoły pełnił Edward Janusz.
Liceum Ogólnokształcące nr 3 im. Mikołaja Kopernika
Funkcję dyrektora do 1949 r. pełni Zygmunt Gulczyński. W 1951 roku odbyła się pierwsza matura. Wszyscy abiturienci jednego dnia zdawali egzaminy z 5 przedmiotów: języka polskiego, matematyki, fizyki, nauki o Polsce i historii.
Szkoła Podstawowa nr 20 im. ks. Jana Twardowskiego
Pierwszym kierownikiem szkoły został zdemobilizowany oficer Wojska Polskiego – Kazimierz Sitowski. Nauczycielkami przydzielonymi do pracy w szkole były Maria Panek i Krystyna Wiśniowska. 1.09.1948 r. edukację rozpoczęło w tej szkole 180 uczniów.
Szkoła Podstawowa nr 39 im. Arkadego Fiedlera
Pierwszym nauczycielem i jednocześnie organizatorem szkoły był Stanisław Kiejzik. Szkoła należała wówczas do powiatu nowogardzkiego i nosiła nazwę: Szkoła Podstawowa w Załomiu. W pierwszym roku pracy naukę podjęło 12 uczniów w 3 oddziałach ( kl. I – 3; kl. II – 3; kl. III – 6 ).
Zespół Szkół Samochodowych
Teraz mieści się on przy ulicy Klonowica 14. Stanowi kompleks zabudowań i zajmuje rozległy teren, który wyróżnia się zakomponowaną bogato zieloną architekturą. Od wiosny do późnej jesieni mieni się ona feerią barw. Początek jej istnienia sięga roku 1951 i łączy się z dziejami Technikum Drogowego. W tym to czasie istniejący od roku 1950 Państwowy Ośrodek Szkolenia Motorowego zostaję przejęty przez Dyrekcję Okręgową Szkolnictwa Zawodowego i przeniesiony z ulicy Klonowica (teren wojskowy) na ulicę Felczaka 26 do budynku Zasadniczej Szkoły Energetycznej, a młodzież, będąca słuchaczami kursu prowadzonego przez wspomniany ośrodek, staje się uczniami powołanego do życia Technikum Drogowego.
Jan Władysław Stopyra |
Do góry |
Początek produkcji nawozów ogrodniczych w Szczecińskich Zakładach Nawozów Fosforowych
W 1973 r. firma zaczęła produkować nawozy ogrodnicze. Stworzono wtedy dobrze znaną markę FRUKTUS. Zmiana technologii produkcji nawozów, do której doszło w latach 1947-1977, okazała się kluczowym momentem w rozwoju zakładu. Firma funkcjonuje do dziś jako FOSFAN.
Powstanie Fabryki Kontenerów „Unikon”
Fabryka Kontenerów „Unikon” powstała na terenie Fabryki Urządzeń Wagonowych „Fakon” w 1975 r. W zakładzie pracowało nawet do 650 osób. Rocznie produkowano do 10000 kontenerów przeliczeniowych TEU. Większość z nich trafiała za granicę.
Początek produkcji Pepsi w browarze (Bosman)
W 1974 r. w browarze (Bosman) rozpoczęto produkcję Pepsi. Oprócz szczecińskiego zakładu napój mógł wytwarzać jedna fabryka w Polsce. Umowa z Pepsi Co. została zawarta na zasadzie franczyzy.
Powołanie Zespołu Elektrowni Dolna Odra
W 1970 r. rozpoczęła się budowa Elektrowni Dolna Odra. W 1974 r. rozpoczęło się przekazywanie jej poszczególnych bloków do eksploatacji. Proces ten zakończył się w 1977 r. Aktualnie ten budynek zaopatruje w ciepło Gryfino i dostarcza prąd do Krajowego Systemu Elektroenergetycznego.
Powstały w 1966 r. Zespół Elektrowni „Szczecin” składał się z Elektrowni Szczecin i Elektrowni Pomorzany. W 1977 r. połączył się on z nowym zakładem tworząc Zespół Elektrowni Dolna Odra.
Dom Kultury „Korab”
adres : ul. 1 Maja 43
Dom Kultury „Korab” został oddany do użytku w czerwcu 1979 r. jako inwestycja Stoczni Szczecińskiej im. Adolfa Warskiego. Sama sala widowiskowa liczyła 505 miejsc, scenę wyposażono w zapadnię, podium dla orkiestry i ekran. W 1991 r. pozbywająca się zbędnego majątku stocznia wydzierżawiła obiekt. Powstała w nim restauracja „Metropol”, potem rozlokował się tu sklep meblowy. Po upadku stoczniowego holdingu i wielu perypetiach „Korab” trafił do spółki Idea-Inwest. Budynek w roku 2007 został zburzony.
Gmach Polskiego Radia i Telewizji
adres : ul. Niedziałkowskiego 24a
Wieżowiec przy ul. Niedziałkowskiego to, zgodnie z projektem, budynek „C” kompleksu PRiTV. Ma on 18 pięter i wysokość równą 65 m, dzięki czemu plasuje się na drugim miejscu najwyższych budynków w mieście. Jest to pierwszy drapacz chmur w Szczecinie.
Odbudowanie Zamku Książąt Pomorskich i Ratuszu Staromiejskiego
Narastający po 1976 roku kryzys ekonomiczny w państwie dawał o sobie znać nawet w kulturze. Co prawda utrzymano finansowanie istniejących instytucji, ale brakowało środków na nowe zadania. Trzeba jednak zauważyć, iż w 1979 skończyła się odbudowa Zamku Książąt Pomorskich, która etapami trwała 25 lat. . Odbudowany zabytkowy Ratusz Staromiejski stał się siedzibą oddziału Muzeum Narodowego.
Ukazanie się „Robotnika Szczecińskiego”
„Robotnik Szczeciński”, pismo członków Komitetu Założycielskiego WZZ Pomorza Zachodniego, skupiającego opozycyjne środowiska Gryfina i Szczecina, związane z KSS KOR; 1. nr jako „Robotnik. Wydanie szczecińskie” wydawane III 1979 – 28 II 1981. Pierwsze niezależne pismo utworzone przez opozycyjne środowisko szczecińsko-gryfińskie przed VIII 1980, sygnowane przez Niezależną Drukarnię Robotniczą. Ukazało się 6 nr. o obj. do 24 s. w formacie A4, drukowanych w podgryfińskiej wsi na powielaczu ramkowym wykonanym przez braci Witkowskich w nakł. 500 – 1,5 tys. egz.; wychodziło nieregularnie. Skład redakcji: Włodzimierz Głowacki, Danuta Grajek, Andrzej Kamrowski, Zdzisław Podolski, Jan i Mirosław Witkowscy, Stefan Kozłowski. Pismo tworzyli gł. bracia Witkowscy i S. Kozłowski, który z J. Witkowskim od jesieni 1978 wchodził w skład redakcji ogólnopolskiego „Robotnika”. W III 1979 (we współpracy z Witoldem Łuczywo) opublikowali wydanie szczecińskie „Robotnika” uznane za nr 1. W III 1980 (dzięki pomocy W. Łuczywo, który przeszkolił J. Witkowskiego i przekazał matryce) ukazał się 1. nr „Robotnika Szczecińskiego”; jako adres redakcji podano mieszkanie J. Witkowskiego przy ul. Słowiańskiej 5 w Gryfinie. Publikowano artykuły przypominające o wydarzeniach Grudnia 1970 (przedstawiono kalendarium); J. Witkowski opisał przebieg 1–dniowego strajku okupacyjnego w Elektrowni Dolna Odra w Nowym Czarnowie k. Gryfina, który wybuchł 25 VI 1976 po ogłoszonej przez premiera Piotra Jaroszewicza podwyżce cen żywności, S. Kozłowski – szczecińskie doświadczenia związane z organizowaniem się opozycji, współpracą z KOR, ROPCiO, SKS i kolportażem wydawnictw niezależnych; zamieszczono kalendarium strajku w VIII 1980 w Szczecinie, ułożone na podstawie notatek A. Kamrowskiego i S. Kozłowskiego.
Uruchomienie studia TV–Kolor
W kwietniu 1980 uruchomiono studio TV–Kolor, które umożliwiało produkcję i emisję programów w kolorze. Umożliwił on pełniejsze działanie OTV Szczecin. Rozpoczął również działalność zespół nagrań kasetowych TV i rybaków. Ważnym przełomem w działanlośći OTV Szczecin były wydarzenia z 13 grudnia 1981. Zawieszono wtedy działalność wszystkich ośrodków telewizyjnych. Po zakończeniu stanu wojennego OTV przeszedł całkowitą zmianę kadry, po czym znowu rozpoczął emisję programów takich jak: „Imiona ulic”, „Spotkania z muzami”, „Bliżej wsi”, „Morskie horyzonty” i „Gra o zdrowie”. Nadawano również sztuki teatralne, przygotowane przez szczecińskich artystów.
Osiągnięcia w Boksie – Ryszard Czerwiński
Cztery razy zdobywał mistrzostwo Polski: w wadze papierowej w 1973 i w wadze muszej w 1976, 1977 i 1980. Był też dwukrotnym wicemistrzem w wadze muszej (w 1974 i 1978) i dwukrotnym brązowym medalistą w wadze koguciej (w 1979 i 1982). Trzy razy wystąpił w reprezentacji Polski (1 zwycięstwo i 2 porażki). Zwyciężył m. in. w turniejach o Złoty Pas Polusa (w 1973 i 1974) i Gryfa Szczecińskiego (w 1974).
Stoczył 270 walk, z których wygrał 230, zremisował 7 i przegrał 33. Walczył głównie w klubach pomorskich: „Pogoń Szczecin”, „Stal Stocznia Szczecin” i „Czarni Słupsk”.
Osiągnięcia w judo – Wojciech Reszko
Zawodnik Arkonii Szczecin i Gwardii Wrocław. Występował w wadze ciężkiej (ponad 95 kg) i kategorii open.
Największe sukcesy osiągnął w roku 1981. Został wtedy srebrnym medalista mistrzostw świata w kategorii open oraz wywalczył tytuł mistrza Europy w tej samej kategorii.
Pięć razy zdobywał mistrzostwo Polski - 1980, 1981, 1982 (w dwóch kat.) i 1984.
Wystąpił na olimpiadzie w Moskwie. W kategorii ponad 95 kg przegrał dwie pierwsze walki i odpadł z turnieju. Podobnie w kategorii open, gdzie już po pierwszej porażce pożegnał się z konkursem
Osiągnięcia w Jeździectwie – Janusz Bobik
Bronił barw LKS Dragona Nowielice. Z Nowielicami związany do dziś, obecnie jest hodowcą. Startował w skokach przez przeszkody oraz WKKW. W 1977 wicemistrz Polski w skokach. W Moskwie jego partnerami w drużynie byli: Wiesław Hartman, Jan Kowalczyk i Marian Kozicki. Srebro olimpijskie jest największym sukcesem w jego karierze. Trzeba jednak pamiętać, że jeździectwo było jedną z tych dyscyplin, których poziom najmocniej ucierpiał przez brak sportowców z Zachodu.
Ogólnokształcąca Szkoła Muzyczna I stopnia
Szkoła powstała na bazie doświadczeń funkcjonującego w SP nr 2 rozszerzonego programu nauczania muzyki, który został wprowadzony w 1971 r. jako eksperyment dydaktyczny. Na wniosek ówczesnego dyrektora Szkoły Podstawowej nr 2 magistra Tadeusza Połońskiego, decyzją Wydziału Oświaty i Wychowania oraz Wydziału Kultury i Sztuki Urzędu Wojewódzkiego utworzono Państwową Podstawową Szkołę Muzyczną.
Szkoła Podstawowa nr 55
W 1984 roku reporter "Głosu Szczecińskiego" nazwał szkołę przy ulicy Orawskiej „Błękitną” od koloru elewacji . W niedokończonym budynku, w jednego segmentu , rozpoczęło naukę 420 uczniów w 18 oddziałach klas I-IV. Pierwsi uczniowie zostali przejęci od okolicznych pękających w szwach" placówek Pomorzan. Szkoła dysponowała wówczas 10 izbami lekcyjnymi i dwoma gabinetami przedmiotowymi, bez zaplecza gastronomicznego, obiektów sportowych, gabinetów przedmiotowych.
Ryszard Rotkiewicz |
Do góry |
Hotel „Neptun”
adres : ul. Jana Matejki 18
Znajdujący się przy ul. Matejki 18 hotel został otwarty 4 lipca 1984 roku. Jego właścicielem było przedsiębiorstwo „Orbis” SA. Całkowita powierzchnia użytkowa budynku wynosi 16 410 m2. Posiadał on 481 miejsc noclegowych w 290 pokojach. Zaplecze gastronomiczne hotelu to restauracja, bar, kawiarnia oraz lokal nocny. Hotel miał 2 sale bankietowe, wideodyskotekę oraz zespół muzyczny. Organizowane tam były bale, bankiety, przyjęcia okolicznościowe. W hotelu mieściło się Centrum Prasowe wizyty papieskiej w czerwcu 1987 roku. Tu też wydano obiad dla M. Gorbaczowa i W. Jaruzelskiego w 1988 roku. W 2011 roku „Orbis” SA sprzedał budynek po hotelu spółce Echo Investment. Spółka zapowiedziała, że budynek zostanie rozebrany.
Zakłady Piwowarskie
adres : ul. Chmielewskiego 16
Powstał na bazie funkcjonującego do 1945 browaru Bohrish Brauerei AG, zniszczonego w wyniku działań wojennych w 35 %. Odbudowano go w listopadzie 1945 roku pod nadzorem Zarządu Miasta, a oficjalne przejęcie zakładu przez państwo nastąpiło 9 listopada 1948 roku. Nazwa przedsiębiorstwa była wielokrotnie zmieniana. Od 4 marca 1991 jest spółką skarbu państwa pod nazwą Bosman Browar Szczecin SA ustaloną ostatecznie w 1997 roku. Podstawowa działalność produkcyjna prowadzona jest w Zakładzie Produkcji Piwa i Zakładzie Produkcji Napojów Gazowanych, który powstał w 1974 roku w oparciu o kontrakt z koncernem Pepsi – Cola. W latach 1954 – 1960 zabudowania i urządzenia browaru zostały gruntownie przebudowane i zmodernizowane. Przeprowadzono m.in. modernizację warzelni, rozbudowę magazynu piwa butelkowego, modernizację oddziału chłodzenia brzeczki, przebudowę filtrowni piwa, montaż ekranów akustycznych. Wybudowano dużą wieżę ciśnień wody o pojemności ok. 500 m3, która może stanowić w razie konieczności zbiornik wody przeciwpożarowej. W 1991 zakupiono nowoczesną linię rozlewniczą. Aktualnie Bosman Browar Szczecin jest gruntownie przebudowany i uznawany za jeden z najnowocześniejszych w Polsce.
Trasa Zamkowa
adres : Trasa Zamkowa im. Piotra Zaremby
Trasa powstała jako efekt poszukiwań przez miejskich planistów rozwiązania problemu sprawnego powiązania komunikacyjnego lewobrzeżnej części miasta z dzielnicami prawobrzeża oraz układem dróg krajowych. Zrealizowana wersja trasy powstałe w Biurze Projektów Budownictwa Komunalnego w Szczecinie, gdzie opracowano projekt drogowy i przy współpracy innych szczecińskich biur projektowych projekty branżowe. Autorem koncepcji, a następnie generalnym projektantem Trasy Zamkowej w całym okresie realizacji był mgr inż. R. Siemczyk. Całkowita długość Trasy Zamkowej od rejonu pl. Żołnierza Polskiego do włączenia w ul. Gdańską wynosi ok. 2,4 km . Ze względów oszczędnościowych nie zostało zrealizowane projektowane tunelowe włączenie trasy w ulicę J. Matejki, jak również podziemne przejście dla pieszych. Roboty przy trasie rozpoczęto 4 lutego 1978 roku. Do prowadzenia robót został powołany Zespół Generalnego Realizatora Inwestycji, przekształcony z czasem w Dyrekcję Budowy Tras Komunikacyjnych, której długoletnim dyrektorem i koordynatorem budowy został mgr inż. J. Labuda. Chroniczny brak funduszy spowodował, że budowa trasy była procesem długoletnim. Pierwszą tzw. nitkę trasy, czyli północną jezdnię wlotową do centrum miasta, oddano do użytku w październiku 1987 roku. Jezdnię wylotową trasy przekazano do ruchu 5 lipca 1996 roku – po 18 latach budowy. Jednym z pionierskich w skali kraju osiągnięć technologicznych inż. J. Łabudy w trakcie budowy był montaż przęseł nawodnych mostów przez Odrę. Bloki środkowe o masie ok. 200 000 kg i długości 160 m zostały scalone na nabrzeżu, a następnie w całości ustawione na filarach. W uznaniu zasług inż. J. Łabudy dla budowy jeden z mostów trasy ( północny most przez rz. Parnicę ) został nazwany jego imieniem.
Inauguracja Uniwersytetu Szczecińskiego
W 1985 zaingurował dziłalność Uniwersytet Szczeciński, który stanowił ważne zaplecze dla kultury regionu.
„US” powołano na mocy ustawy z 21 lipca 1984 r. Uczelnia powstała z połączenia Wydziału Inżynieryjno-Ekonomicznego Transportu Politechniki Szczecińskiej oraz Wyższej Szkoły Pedagogicznej. W jej skład wchodziły 4 wydziały, 2 instytuty kierunkowe działające poza wydziałami oraz pięć jednostek międzywydziałowych. Pierwszym rektorem Uniwersytetu był: prof. dr hab. Kazimierz Jaskot (1985–1989).
Ukazanie się pisma „Jedność”
Tygodnik „Jedność” ukazywał się od 1986 nieregularnie. Nakład wynosił 100 tys. egzemplarzy a redaktorem naczelnym został Leszek Dlouchy. Powstała podczas strajku w stoczni, gdy trafiała do kiosków, ludzie ustawiali się po nią w kolejkach, pracę pierwszej redakcji przerwało ZOMO, drugiej – problemy finansowe
Pierwsza „Jedność” to ulotka formatu A4 z zieloną winietą, wydana 24 sierpnia 1980 r. w ogarniętej strajkiem Stoczni Szczecińskiej im. Adolfa Warskiego.
„Jedność” była pierwszym pismem „Solidarności” dopuszczonym do sprzedaży w oficjalnym obiegu. Pierwsze numery pojawiły się w kioskach Ruchu w styczniu 1981 r. (tygodnik "Solidarność", którego redaktorem naczelnym był Tadeusz Mazowiecki, zaczął się ukazywać cztery miesiące później). Bardzo szybko nakład wzrósł do 100 tys. egzemplarzy.
Redakcją pierwszej „Jedności” dowodził Leszek Dlouchy. Pracowali w niej ludzie wywodzący się z przedsierpniowej opozycji, ale również „uciekinierzy” z oficjalnego „Kuriera Szczecińskiego”.
"Jedność" sprzedawała się bardzo dobrze w całym kraju. Jej ostatni, 67. numer ukazał się 11 grudnia 1981 r. Dwa dni później do jej redakcji przy ul. Małopolskiej wkroczyli uzbrojeni po zęby zomowcy. Część zespołu redakcyjnego trafiła do aresztu.
W latach 80. w podziemiu kilka razy wznawiano ten tytuł. Żywot podziemnych gazetek przerywały akcje Służby Bezpieczeństwa. Po 1989 r., upadku PRL i zalegalizowaniu "Solidarności" reaktywowano „Jedność”. Jej szefem został dawny członek zespołu redakcyjnego Tomasz Zieliński. Z okazji 25-lecia "Solidarności" wydany został okolicznościowy numer „Jedności”.
Tekst opublikowany w „Gazecie Wyborczej” 30 sierpnia 2005 r.
Pogoń wicemistrzem Polski w piłce nożnej
W 1987 roku Pogoń osiągnęła swój największy sukces. Została wicemistrzem Polski w piłce nożnej. Zespół, trenowany przez popularnego w Szczecinie Leszka Jezierskiego „Napoleona”, grał ofensywnie i strzelał dużo bramek. Pogoń, w barwach której grali m.in. Marek Szczech, Mariusz Kuras, Kazimierz Sokołowski, Marek Ostrowski, Marek Leśniak i Jerzy Hawrylewicz, rozbiła m.in. GKS Katowice 7:2 i Lechię Gdańsk 5:1. Na finiszu rozgrywek szczecińską drużynę wyprzedził jedynie Górnik Zabrze. Królem strzelców ligi został Marek Leśniak (24 bramki).
Awans Pogoni do rozgrywek UEFA
W 1984 roku Pogoń, trenowana wówczas przez Eugeniusza Ksola, po raz pierwszy zajęła miejsce na podium. Trzecie miejsce było przepustką do występów o Puchar UEFA. W swoim debiucie Pogoń wylosowała 1. FC Köln, w szeregach którego występowali reprezentanci RFN, m.in. Harald „Toni” Schumacher, Pierre Littbarski i Klaus Allofs. 19 września 1984 r. w Kolonii Pogoń przegrała 1:2 (bramka dla Pogoni po samobójczym trafieniu Uwe Haasa). W rewanżu, 3 października, MKS zanotował w Szczecinie porażkę 0:1. Przygoda z pucharami zakończyła się na pierwszej rundzie.
Jan Czesław Bielecki |
Do góry |
Puchar Polski w karate i zawodach pływackich
20 kwietnia 1991 podczas II Mistrzostw Polski Karate w Człuchowie karatecy z AKK AZS wywalczyli Puchar Polski. Było to duże osiągnięcie jak na dopiero rozwijającą się dyscyplinę w Szczecinie.
19 stycznia 1991 na basenie Wojewódzkiego Domu Sportu odbyły się drużynowe mistrzostwa Polski. Pierwsze miejsce i tytuł Mistrza Polski wywalczyli pływacy „Stali Stocznia” Szczecin
Media w Szczecinie 1991
W Zachodniopomorskiem ruszył oddział Gazety Wyborczej. Konkurencyjna gazeta, „Kurier Szczeciński”, postanowił poszerzyć swój zakres działania, powiększając nakład oraz urozmaicając stronę graficzną.
Władysław Lisewski |
Do góry |
Powstanie firmy Euroafrica Linie Żeglugowe
W 1951 r. powstały Polskie Linie Oceaniczne w Gdyni. W 1970 r. jeden z zakładów tego przedsiębiorstwa umiejscowiono w Szczecinie. Euroafrica Linie Żeglugowe powstały 1 września 1991 r. po wyodrębnieniu się z Polskich Linii Oceanicznych, na bazie powstałego w latach siedemdziesiątych zakładu. Przedsiębiorstwo zajmuje się przewozem ładunków drogą morską. Firma obsługuje linie pomiędzy Wielka Brytanią, Szwecją i Afryką Zachodnią i eksploatuje 11-13 statków drobnicowych. Porty bazowe tych serwisów żeglugowych są polskie.
Prywatyzacja Stoczni Szczecińskiej
W 1991 r. Stocznia Szczecińska przekształciła się w jednoosobową spółkę skarbu Państwa, a w 1992 r. została sprywatyzowana. W latach dziewięćdziesiątych wyprodukowano 100 kontenerowców B183 i B170, zdolnych przewozić 1000–1700 kontenerów TEU, o wymiarach 20x8x8,5 stopy (ok. 39 m3).
Utworzenie Spółki Wodnej „Międzyodrze” przez Zarząd Portów Szczecin–Świnoujście
W 1991 r. z inicjatywy Zarządu Portu Szczecin-Świnoujście oraz Urzędu Rejonowego zawiązała się grupa, której zadaniem było uporządkowanie gospodarki wodno–ściekowej na terenie Międzyodrza. 1 lipca 1992 r. spółka „Międzyodrze” zaczęła działać. W styczniu 1992 r. podjęła decyzję o budowie oczyszczalni ścieków „Ostrów Grabowski”. Otwarto ją 14 stycznia 1998 r. a 9 maja 2001 r. zakończono budowę instalacji odbiorczych i oczyszczania zanieczyszczeń ropopochodnych i z mycia ładowni statków. 25 września 2003 r. sfinalizowano rozbudowę kanalizacji na terenie Międzyodrza
Zamiana szczecińskiego browaru w jednoosobową spółkę Skarbu Państwa
W 1992 r. browar został przekształcony w jednoosobową spółkę Skarbu Państwa. Już 2 lata później większościowy udział wykupił Józef Adelson, a w 1997 r. cały pakiet akcji nabyła niemiecka grupa producentów piwa Bitburger Brauerei Th.Simon Gmbh. Od 2001 r. zakład jest częścią Carlsberg Okocim S.A. (aktualnie Carlsberg Polska).
Przekształcenie Fabryki Mechanizmów Samochodowych POLMO w spółkę akcyjną
W 1967 r. Szczecińska Fabryka Motocykli zmieniła nazwę na Fabryka Mechanizmów Samochodowych POLMO. Doszło do tego z powodu zakończenia produkcji motocykli „Junak”. Zakład rozpoczął wtedy wytwarzać mechanizmy kierownicze i wały napędowe, których używano później do produkcji m. in. Jelcza. W 1993 r. zaczęto przemianę fabryki w spółkę akcyjną.
Biurowiec PAZIM i Hotel Radisson Blu
adres : Plac Rodła 8, oraz Plac Rodła 10
Spółka Pazim została zawiązana 16 maja 1990 roku. Jej właścicielami byli Polska Żegluga Morska, z udziałem w wysokości 74 %, i firma budowlana Ilbau, z 26 % udziału. Swoją obecną formę kompleks Pazim zawdzięcza dwóm austriackim projektantom, Miroslavowi Gengowi i Ivo Majoruncowi. Projekt był o wiele bardziej śmiały niż to zakładał PŻM, który chciał stworzyć tylko hotel z miejscem na firmowe biura. Ostatecznie powstał olbrzymi kompleks biurowo–hotelowo–handlowy z 22 piętrowym biurowcem, podziemnym garażem na 350 miejsc, Centrum Handlowym i Bankowym oraz luksusowym hotelem. Budowa tej skomplikowanej bryły trwała zaledwie około 23 miesiące.
Pomimo rosnącej konkurencji Pazim wciąż utrzymuje się na szczycie budynków użyteczności publicznej. Jest on również najwyższym budynkiem w Szczecinie (83 m wysokości, a wraz z masztem antenowym 113 m). Na 22 piętrach swoje siedziby ma wiele różnych firm. Najważniejszym klientem kompleksu jest PŻM, jedyny właściciel spółki Pazim, ponadto znajdują się tam duże banki, towarzystwa ubezpieczeniowe, znane firmy z branży IT oraz kilka małych firm. Nie można zapomnieć o części hotelowej kompleksu. Swój hotel ma tam Radisson Blu Hotels & Resorts. Oferuje najwyższą jakość w hotelarstwie i pomimo wielu innych hoteli w mieście niezmiennie jest najsłynniejszym i najpopularniejszym. W kompleksie Pazim swoją siedzibę ma również ”Baltica Wellness & SPA”, czyli największe centrum odnowy biologicznej i rehabilitacji w Zachodniopomorskiem. Na ostatnim 22 piętrze znajduje się Café 22, gdzie można zjeść wspaniały deser podziwiając jednocześnie widok na cały Szczecin.
Kompleks biurowo–hotelowo–handlowy Pazim stał się nawet pewnym rodzajem symbolu miasta i obok Wałów Chrobrego jest najbardziej rozpoznawalnym budynkiem stolicy województwa zachodniopomorskiego.
Salon samochodowy „Polmozbyt”
adres : Plac Orła Białego 10
Przedsiębiorstwo motoryzacyjne „Polmozbyt Szczecin” zajmuje się sprzedażą nowych samochodów marki Honda, oraz Seat. Ponadto firma prowadzi usługi kompleksowych napraw samochodów wszystkich marek. Salon samochodowy na placu Orła Białego został opuszczony przez firmę i obecnie budynek jest przez nią dzierżawiony i podnajmowany innym firmom. Na parterze mają zostać otwarte dwie restauracje firmy Padawa. Jedna z nich to kolejna w Szczecinie „Karczma Polska”, a druga „Cafe Italiana”.
Powstanie Kanału 7
Marzec 1992 - powstał Kanał 7. Jego oglądalność sięgała wówczas ok. 20%. „Siódemka” była w tych czasach (na przemian z katowicką Tele 3) najchętniej oglądną stacją telewizyjną. Jej ramówkę wypełniały głównie seriale brazylijskie oraz programy dokumentalne zakupione z Zachodu. Nie brakowało również produkcji własnej. Po paru latach Kanał 7 został wyparty przez TVP regionalne.
Uroczyste podniesienie bandery s/y Fryderyka Chopina
Po dwóch latach budowy 29 lutego 1992 s/y Fryderyk Chopin przeszedł chrzest wraz z uroczystym podniesieniem bandery. Armatorem została Międzynarodowa Szkoła pod Żaglami i Armatorski Dom Bankowy (wcześniej Europejska Wyższa Szkoła Prawa i Administracji). Był to i jest do tej pory największy eksploatowany bryg na świecie. Ma 55,5m długości, sam kadłub 44,5m. Jest szeroki na 8,5m, a jego zanurzenie wynosi 3,8m. Wysokość masztów od KLW to 37m. Wyporność bliska 400 ton. Pod żaglami rozwija maksymalną prędkość 16 węzłów. Zawdzięcza to m.in. powierzchnią żagli 1200 m2. Jest to jacht szkoleniowy przeznaczony dla 56 osób w tym 8 stałej załogi
Powstanie Klubu SL „Salos” Szczecin
SL SALOS Szczecin, czyli Stowarzyszenie Lokalne Salezjańskiej Organizacji Sportowej w Szczecinie. Powstał w 1993 roku na zasadach wolontariatu, nie czerpiąc żadnych zysków ze swojej działalności, w celu promowania sportu i rekreacji wśród dzieci i młodzieży, w szczególności z rodzin ubogich. Do chwili obecnej jest jedyną organizacją w Okręgu Zachodniopomorskim, w której trenerzy, wychowawcy jak i kadra kierownicza działają nieodpłatnie. Klub zrzesza około 800 dzieci i młodzieży. SL SALOS Szczecin prowadzi całoroczne zajęcia w takich dyscyplinach sportu jak : piłka nożna, siatkówka, koszykówka, tenis stołowy oraz lekkoatletyka. Zajęcia te obejmują treningi na halach, boiskach i stadionach, wyjazdy na turnieje i zawody sportowe o randze lokalnej, regionalnej, ogólnopolskiej, a także międzynarodowej.
Szkoła Podstawowa nr 68
Szkoła Podstawowa nr 68 to nowoczesna i duża placówka. Jej baza to przestronne i funkcjonalne pomieszczenia lekcyjne i inne, niezbędne do funkcjonowania gabinety, takie jak, np. pracownia komputerowa, biblioteka, czytelnia, świetlica, stołówka, sklepik, tzw. „mała scena”, sala gimnastyczna, sala gier stołowych, siłownia, boiska sportowe i korty tenisowe. W szkole znajdują się również gabinety - opieki medycznej i stomatologiczny. Obecnie dyrektorem tej szkoły jest p. mgr Maria Waraksa, która zatrudniła 43 nauczycieli i 18 pracowników obsługi. W 24 oddziałach uczy się 570 uczniów.
Szkoła Podstawowa Nr 74
W pamiętnym roku szkolnym 91/92 naukę rozpoczęło 973 uczniów. Szkoła od początku swego istnienia przyjęła kierunek działań. Były to:
• krajoznawstwo
• ekologia
• promocja zdrowia.
Z historii szkoły warto przytoczyć dwie daty, rok 1996 oraz 1997.
W 1996 r. miała miejsce uroczystość nadania szkole imienia. Jej patronem został Stanisław Groński.
Natomiast od 1997 r. w szkole utworzone zostały po raz pierwszy klasy integracyjne.
Bartłomiej Julian Sochański |
Do góry |
Prywatyzacja Huty Szczecin
W 1996 r. szczecińska huta żelaza została sprywatyzowana. W 2004 r. Kronospan (producent płyt wiórowych i paneli) przejął od wrocławskiej firmy GDI pakiet kontrolny akcji tego zakładu. Przez Szczecin do importerów trafiało wtedy rocznie 30 tys. m3 wyrobów z drewna. Firma miała zorganizować tu bazę przeładunkową dla swoich produktów. Kronospan chciał użyć do tego nabrzeża portowego huty i niezagospodarowanych przez nią terenów. Oprócz tego miała być kontynuowana produkcja surówki odlewniczej.
Przekształcenie Zespołu Elektrowni Dolna Odra w jednoosobową Spółkę Akcyjną Skarbu Państwa
1 października 1996 r. nastąpiło przekształcenie przedsiębiorstwa państwowego Zespołu Elektrowni Dolna Odra w jednoosobową Spółkę Akcyjną Skarbu Państwa i wpisanie do rejestru handlowego w Sądzie Rejonowym w Szczecinie jako Zespół Elektrowni Dolna Odra S. A.
Zakończenie budowy oczyszczalni ścieków „Ostrów Grabowski”
W styczniu 1994 r. walne zgromadzenie członków Spółki Wodnej Założeń Techniczno Ekonomicznych zatwierdziło budowę biologicznej oczyszczalni ścieków „Ostrów Grabowski”. 31 grudnia 1997 r. przeznaczono ją do eksploatacji. 14 stycznia 1998 r. uroczyście otworzono budynek.
Dom Kombatanta
adres : ul. Kruczej 37
Dom Pomocy Społecznej im. Gen. Mieczysława Boruty–Spiechowicza jest miejscem, w którym mieszkają osoby w podeszłym wieku oraz przewlekle somatycznie chore. Znajduje się tam miejsce dla 235 osób, które mogą zamieszkać w pokojach jedno– lub dwuosobowych. Budynek jest 3 piętrowy i pozbawiony barier architektonicznych oraz spełnia standardy określone w rozporządzeniu. Obiekt znajduje się w spokojnej, oddalonej od centrum dzielnicy niedaleko parku.
Tor kolarski im. Zbysława Zająca
adres : al. Wojska Polskiego 246
Tor kolarski znajdujący się w sąsiedztwie Lasu Arkońskiego został wybudowany już przed wojną przez pewnego niemieckiego inwestora. Pomimo wojny nie wiele ucierpiał i już rok po wojnie odbywały się na nim zawody. Głównym powodem, dla którego zmodernizowano tor, były Mistrzostwa Europy w kolarstwie torowym kobiet i mężczyzn w roku 1998. Podczas prac dostosowano obiekt do standardów światowych. Trzy lata później, czyli w roku 2003, na torze odbył się Puchar Świata. Obecnie tor kolarski jest całkowicie zadaszony i ma długość 400 m. Widownia pomieścić może 2000 osób. W kompleksie sportowym znajduje się również hala sportowa przeznaczona do dalekowschodnich sztuk walki i 7 kortów tenisowych.
Fontanna „Bartłomiejka”
adres : Jasne Błonia
Fontanna „Bartłomiejka” mieści się w bezpośrednim sąsiedztwie Urzędu Miasta i jednego z najpiękniejszych placów w Szczecinie – Jasnych Błoni, które są ulubionym miejscem odpoczynku mieszkańców miasta i turystów. Okazała fontanna została zbudowana w latach 90–tych, w czasach, gdy prezydentem Szczecina był Bartłomiej Sochański, od którego imienia pochodzi jej nazwa, która – choć nieoficjalna – na stałe zagościła już w świadomości szczecinian. Jest to pierwsza fontanna w Szczecinie, która powstała w wyniku przebudowy basenu przeciwpożarowego.
Powstanie Edukacji Morskiej
Program regionalny „Edukacji Wodnej i Żeglarskiej dzieci i młodzieży” powstał na bazie „Szczecińskiego Programu Edukacji Morskiej Dzieci i Młodzieży” realizowanego przez Pałac Młodzieży, a potem przez Zachodniopomorski Okręgowy Związek Żeglarski. Rada Miasta podjęła 28 marca 1994 roku uchwałę, w oparciu o której oficjalnie rozpoczęła się edukacja morska. Było to jedyne tak duże przedsięwzięcie w skali kraju. Współpraca opierała się na porozumieniu między Zarządem Miasta Szczecin, a Zachodniopomorskim Okręgowy Związkiem Żeglarskim wraz z działającą od 20 lat „Szczecińską Szkołą pod Żaglami”
Powstanie Miejskiej Biblioteki Publicznej
Miejska Biblioteka Publiczna w Szczecinie powstała na mocy porozumienia z dnia 10 kwietnia 1995 roku między wojewodą a Gminą Miasto Szczecin. W świetle nowych przepisów i uchwał Gmina Miasto Szczecin powołała Miejska Bibliotekę Publiczną. MBP przejęła 51 z 54 filii bibliotecznych będących dotąd pod opieką Książnicy Pomorskiej. W oparciu o przejęte od Książnicy filie biblioteczne i zgromadzony w nich materiał, od 1995 roku Miejska Biblioteka Publiczna zaczęła funkcjonować jako samodzielna instytucja, Przejęta w 1995 roku sieć filii bibliotecznych wymagała restrukturyzacji. Postanowiono zamknąć filie, których stan wskazywał na nieopłacalność remontu. W ciągu 10 lat liczba filii zmniejszyła się z 51 do 35, natomiast jakość ich funkcjonowania, zgromadzonych w nich zbiorów oraz wyposażenie bibliotek uległy poprawie. 1/3 wszystkich zbiorów to książki wydane w ostatniej dekadzie.
Odsłonięcie Pomnika Kombatantów
Pomnik Kombatantów został ufundowany przez Związek Kombatantów, a odsłonięto go 1995 r. Został zaprojektowany przez Jakuba Lewińskiego. Stworzył on abstrakcyjną kompozycję składającą się z skrzydła husarskiego oraz metalowych ostrosłupów przypominających groty strzał lub kopii. Całość została posadowiona na granitowym cokole z wizerunkiem orła i napisem: "Pamięci Kombatantów" Z tyłu pomnika umieszczono sentencje „Wieczna chwała tym, którzy walczyli o niepodległość Polski”.
XXIII Liceum Ogólnokształcące
1 września o godzinie 1000 w sali gimnastycznej odbyło się uroczyste rozpoczęcie roku szkolnego w XXIII Liceum Ogólnokształcącym, a 19 października – w tym samym miejscu 106-ciu pierwszych uczniów złożyło ślubowanie.
22.12.1994 r. na szkoleniowej radzie pedagogicznej ustalono profile klas licealnych: biologiczno-chemiczny i podstawowy.
W roku szkolnym 1995/1996 uczyło się już 173-ech licealistów, a 1 września 1997r. naukę rozpoczęli uczniowie nowych trzech pierwszych klas.
Katolicka Szkoła Podstawowa im. św. Rodziny
Szkołę tę powołał dekretem Arcybiskup Metropolita Szczecińsko - Kamieński ksiądz Marian Przykucki. Stało się to możliwe dzięki wysiłkom i staraniom założyciela szkoły i jej pierwszego dyrektora księdza Andrzeja Dymera.
Liceum Ogólnokształcące nr 14 w Zespole Szkół Ogólnokształcących nr 2
Działalność XIV Liceum Ogólnokształcącego w Szczecinie trwa dopiero 15 lat. Jednak w jego murach życie toczyło się już ponad 100 lat temu, kiedy to ziemie zachodniej Polski należały do Królestwa Pruskiego. Gmach obecnej szkoły powstał w 1893 roku. Oznaczony numerem 6 pełnił funkcję koszar dla 1 Pomorskiego Regimentu Grenadierów Króla Fryderyka Wilhelma IV. Po II wojnie światowej obiekt był przeznaczony na potrzeby wojska aż do 1965 roku, gdy otwarto w nim Technikum Mechaniczne.
Marian Jurczyk |
Do góry |
Prywatyzacja Cefarmu
Starania o prywatyzację Cefarmu rozpoczęły się w 1994 r. Ubiegali się o nią szczególnie Andrzej Olszewski (główny akcjonariusz Farmacol S.A.) i pan Jacek Szwajcowski (główny akcjonariusz Medicines S.A.). 1 marca 1999 r. okres prywatyzacji zakończył się. Firma funkcjonuje do dzisiaj pod nazwą PZF „Cefarm-Szczecin” S.A.
Powstanie grupy kapitałowej Porta Holding SA
W 1999 r. powołano nową strukturę, czyli grupę kapitałową Porta Holding SA. W jej skład weszło 28 firm zależnych (w tym Stocznia Szczecińska SA) oraz jedno stowarzyszenie.
Zakończenie budowy kanalizacji na terenie Międzyodrza
W czerwcu 1998 r. rozpoczęły się prace w związku z rozbudową kanalizacji w zlewni oczyszczalni ścieków Ostrów Grabowski. 25 września 2003 r. oficjalnie odebrano tę inwestycję.
Prywatyzacja Fabryki Papieru w Skolwinie
W 2005 r. duński inwestor Norhaven A/S przejął szczecińską fabrykę papieru. Od tego momentu produkuje ona papier książkowy i gazetowy.
Kompleks obiektów US przy ul. Cukrowej
adres : ul. Cukrowa 8
Obiekt znajdujący się przy ul. Cukrowej należy do Wydziału Zarządzania i Ekonomiki Usług Uniwersytetu Szczecińskiego. Wydział powstał w roku 1999 z przekształcenia go zgodnie z rozporządzeniem MEN. Wydział ma pełne prawa akademickie, uprawniające do nadawania stopni doktora i doktora habilitowanego oraz występowania z wnioskami o nadanie tytułu profesora. Budynek uniwersytetu jest nowoczesnym obiektem ze szklaną elewacją zewnętrzną o formie prostopadłościanu. Umieszczony jest w pewnej odległości od centrum, jednak z doskonałą możliwością szybkiego dojazdu.
Gmach Książnicy Pomorskiej
adres : ul. Podgórna 15/16
Budynek dzisiejszej Książnicy Pomorskiej składa się z dwóch części. Starsza, zabytkowa powstała w 1868 roku wg. projektu architekta M. Grüge. Wybudowano ją na potrzeby miejskiego gimnazjum, lecz wkrótce budynek stał się za mały na potrzeby rozwijającej się szkoły i przystosowano go na potrzeby miejskiej biblioteki. Budowla przetrwała w tej postaci do 1997 roku, kiedy to rozpoczęto rozbudowę gmachu przy narożniku ulic Podgórnej i Rabackiej. Ta druga część o potężnej, liczącej 40 000 m3 kubaturze została zrealizowana z możliwością zastosowania nowoczesnych technik gromadzenia, opracowywania i udostępniania zbiorów. Przeszklona, ceglana sylwetka nowej książnicy została znakomicie wkomponowana w miejską XIX – wieczną zabudowę przez projektantów Barbarę i Zbigniewa Paszkowskich. Zbiory książnicy liczą około 30 000 starych druków i ponad milion woluminów.
CH Galaxy
adres : al. Wyzwolenia 18-20
Centrum Handlowe „Galaxy” to największy kompleks handlowo–usługowo–rozrywkowy w województwie zachodniopomorskim. Obiekt zaprojektowany jest jako dwie zwarte prostopadłościenne bryły. Część główna to trzykondygnacyjny budynek ze sklepami i ofertą rozrywkową oraz podziemnym parkingiem. Druga to wielopoziomowy parking samochodowy dla ok. 700 pojazdów. Pomiędzy różnymi poziomami budynku można się poruszać schodami ruchomymi i dwoma szklanymi windami. Na poziomie „0” znajdują się firmowe sklepy z odzieżą, obuwiem itp. W samym centrum obiektu znajduje się wolna przestrzeń, gdzie zasiadając przy jednej z kawiarni lub barze, można obserwować przeszkloną kopułę na dachu. Znajduje się tam również fontanna, która zamieniana jest w scenę podczas pokazów mody i innych imprez. Obok znajduje się też studio „Pomerania.tv”, skąd na żywo transmitowane są różne programy informacyjne i rozrywkowe. Na poziomie 1. większość powierzchni zajmuje hipermarket REAL. Ponadto znajdują się tam też inne sklepy. Kondygnacja trzecia zajęta jest w połowie przez jedyne w Szczecinie „Multikino”. W drugiej części znajduje się 9 restauracji, 2 kawiarnie i lodziarnia oraz kręgielnia i salon gier. Zewnętrzna elewacja zbudowana jest z beżowych i czerwonych płyt. Ponadto na budynku znajdują się reklamy kilku znajdujących się w środku sklepów i duże neonowe logo „Galaxy”.
Magistrala miedwiańska
adres : Jez. Miedwie – Szczecin
Magistrala miedwiańska jest podstawowym elementem systemu zasilania w wodę pitną Szczecina. Dostarcza ok. 60 m3 wody na dobę. Źródłem dla tego wodociągu jest jezioro Miedwie, znajdujące się około 30 km w kierunku południowo-wschodnim od Szczecina. Woda w jeziorze Miedwie, według przeprowadzanych systematycznie badań fizykochemicznych i bakteriologicznych, odpowiada II klasie czystości. Woda z jeziora jest ujmowana czerpnią usytuowaną na wysokości 6 m ponad dnem i jednocześnie 16 – 18 m pod powierzchnią zwierciadła wody. Stąd płynie dalej grawitacyjnie dwoma równoległymi rurociągami o średnicy 1200 mm do pompowni P–1. Z pompowni P–1 woda surowa tłoczona jest do stacji uzdatniania dwoma równoległymi rurociągami o średnicy 1000 mm . Woda jest poddawana uzdatnianiu. Ze stacji Miedwie płynie grawitacyjnie na odległość ok. 30 km do zbiorników dolnych w Szczecinie, zlokalizowanych na terenie ZPW „Pomorzany”.
Przebudowa ul. Krzywoustego
adres : ul. Krzywoustego
Ulica Krzywoustego jest jednym z najważniejszych ciągów komunikacyjnych w mieście. Na odcinku między placem Kościuszki, a placem Zwycięstwa w okresie 01.07.2005–31.01.2006 odbył się kapitalny remont połączony z przebudową ulicy. Poszerzono i ułożono na nowo chodniki oraz połączono jezdnie z torami tramwajowymi.
Pomnik „Anioł Wolności”
adres : Plac Solidarności
Pomnik Ofiar Grudnia 1970 ustawiony został ku pamięci wydarzeń z grudnia 1970 roku, kiedy to wyniku wystąpień robotników na ulicach Szczecina zginęło 16 osób. Monument przedstawia anioła stojącego na łodzi, która wynurza się z ziemi, niszcząc betonową zaporę. Na wyciągniętych rękach trzyma on koronę cierniową. Postać jest nienaturalnie wysoka i smukła. Skrzydła są rozpostarte ku górze tak, że niemal się stykają. Twarz anioła jest zamyślona i ma delikatnie rozwiane włosy. Rzeźbę otaczają tablice z nazwiskami poległych, metryką pomnika i inicjatorami projektu. Autorem dzieła jest krakowski artysta Czesław Dźwigaj profesor Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie. Plany o powstaniu tego monumentu powstały już w roku 1996, jednak konkurs na formę ogłoszono dopiero w 1998. Pomimo że zwycięzcę wyłoniono, pracy nie zrealizowano i w 2001 roku odrzucono projekt. W przeciągu 4 lat wybierano jeszcze 3 inne pomysły, jednak ostatecznie zdecydowano się na formę „Anioła Wolności”. Pomnik stanął na placu Solidarności w niedzielę 28 sierpnia 2005 roku.
ul. Europejska
adres : ul. Europejska
Oddana do użytku 22 listopada 2005 ul. Europejska jest fragmentem południowi-zachodniej „obwodnicy” Szczecina. Tworzą ją : ul. Generała Stanisława Taczaka, ul. Europejska, ul. Południowa oraz Autostrada Poznańska. Ulica Europejska rozpoczyna się na Rondzie Księdza Lucjana Gierosa, a kończy na skrzyżowaniu z ulicą Krakowską i Bronowicką. Droga jest dwukierunkowa, dwujezdniowa, przedzielona pasem trawy, o dwóch pasach ruchu. Tam, gdzie było to konieczne, została odgrodzona panelem dźwiękochłonnym i dźwiękoszczelny.
Zabytkowa fontanna Orła Białego
adres : Plac Orła Białego
Historia fontanny Orła Białego sięga 15 sierpnia 1732 roku, kiedy to uruchomiono wodociąg grawitacyjny transportujący wodę ze zbiorników na Niemierzynie i Warszewie. Była to alternatywa dla budowy pomp przy szczecińskich studniach. Fontanna była artystycznym zwieńczeniem tego projektu. W roku 1813 podczas oblężenia miasta obiekt został zniszczony i zapomniany. Po 53 latach została odnowiona i przeniesiona w jej obecne miejsce. Podłączono ją również do wodociągu miejskiego i otoczono kratą, którą posiadała do 1935 roku. Fontanna przetrwała II Wojnę Światową i została uruchomiona już w lipcu ’45. W 2006 roku przeprowadzono renowację zabytku, polegającą na oczyszczeniu go z zabrudzeń oraz wymienieniu instalacji wodnej. Odzyskał on również utracone ogrodzenie.
Fontanna została wykonana z piaskowca. Dolną jej część (zbiornik na wodę) stanowi misa w kształcie czterolistnej koniczyny, o żłobionych ścianach zewnętrznych. W środku znajduje się główna część fontanny – czworoboczny trzon. W każdym z jego boków są półokrągłe nisze z maszkaronami w górnej części i przytwierdzonymi misami w kształcie konchy muszli w części dolnej. Narożniki trzonu wzmocnione zostały u dołu prostokątnymi postumentami, a u góry kolejnymi mniejszymi misami również w kształcie konchy muszli. Na zwężającym się ku górze trzonie spoczywa jeszcze jedna dodatkowa misa z umieszczonym po środku stosem kamieni i wieńczącym całość orłem z rozpostartymi skrzydłami. Tryskająca z jego dziobu woda spływa do znajdującej się pod nim misy. Woda wypływa także z ust czterech bocznych maszkaronów.
Powstanie Klubu Sportowego PIAST Szczecin
W 1998 roku powstał Klub Sportowy PIAST Szczecin. Jego założycielem był Konstanty Rozgonow – sponsor i pierwszym prezesem klubu. Działalność Piasta od początku nastawiona była na siatkówkę żeńską, której brakowało w regionie po kryzysie, jaki dotknął drużynę Chemika Police. Od 1999 „Piast Szczecin” rokrocznie plasował się w czołówce tabeli w I lidze, a w 2001 był o krok od awansu – walkę o serię A wygrał jednak częstochowski Wulkan (dzisiejsza Politechnika), a szczeciniankom po tej porażce nie starczyło już sił na kolejny zryw i pokonanie w barażach broniącej się przed spadkiem „Nike Węgrów”.
Dar Szczecina Zwycięża na Cutty Sark the Tall Ship Racers
Dar Szczecina wygrał Cutty Sark the Tall Ships Races w latach 2005–2006, zdobywając pierwsze miejsce w klasie C. Było to jeszcze przed generalnym remontem jachtu, a kapitanem był Andrzej Wojciechowski. Były to jego pierwsze zwycięstwa w tak prestiżowych regatach.
Oddanie do użytku studia przy ul. Niedziałkowskiego
W 1996 r. studio przy ul. Niedziałkowskiego przeszło rozbudowę. Już w 1998 zostało oddane z powrotem do użytku razem z nowym kompleksem studyjnym i nowoczesną infrastrukturą produkcyjną tuż przy wieżowcu TV. Studio to było w tym okresie jednym z najbardziej nowoczesnych w Polsce.
Gimnazja powstałe w roku 1999
Szkoły powstały w związku z reformą systemu oświaty w Polsce.
• Gimnazjum nr 3 im. Janusza Kusocińskiego
• Gimnazjum nr 8
• Gimnazjum nr 10 – W jego budynku znajdowała się dawniej Szkoła Podstawowa nr 32. W czerwcu 2004 roku Szkoła Podstawowa nr 32 przeszła do historii. Formalnie przestała istnieć. Pani dyrektor Szkoły Podstawowej nr 32 mgr Danuta Głowacka stała się panią dyrektor Gimnazjum nr 10.
• Gimnazjum nr 12 – Dyrektorem od początku istnienia szkoły była p. mgr. Alicja Olkowska. Uczniowie tej szkoły zajmują czołowe lokaty w konkursach przedmiotowych.
• Gimnazjum nr 15 – Od 2000 r. gimnazjum to jest jednostką samodzielną, oddzielną od Szkoły Podstawowej nr 12. Szkoła pielęgnuje i poznaje dziedzictwo kulturowe swojej dzielnicy. Poprzez szeroką działalność turystyczno–krajoznawczą i sportową tworzą szczególny klimat.
• Gimnazjum Nr 17 w Zespole Szkół Ogólnokształcących nr 5 – Funkcję pierwszego dyrektora szkoły objęła i sprawuje po dzień dzisiejszy pani magister Jolanta Psiorz. Pierwszym wicedyrektorem była pani mgr inż.. Iwona Matyjanowska, natomiast od kwietnia 2007 mgr inż. Monika Drozd. Pierwsze rzesze uczniów gimnazjum stanowili absolwenci rodzimej Szkoły Podstawowej Nr 57 i sąsiedniej „dwudziestki”.
• Gimnazjum nr 29 – W budynku przy ul. Seledynowej 50 na potrzeby nowej szkoły oddano 6 sal lekcyjnych, w tym gabinet fizyczny i biologiczny oraz pomieszczenie administracyjne. Pod okiem 16 nauczycieli naukę rozpoczęło 165 uczniów. W pierwszym roku działalności szkołą administrowała dyrektor Elżbieta Wilewska-Dułak, której od następnego roku szkolnego pomagała wicedyrektor Maria Gawrych.
• Gimnazjum nr 31
Marek Koćmiel |
Do góry |
Budowa nowej turbiny w elektrowni Szczecin (Zespół Elektrowni Dolna Odra)
W 2000 r. w elektrowni Szczecin należącej do Zespołu Elektrowni Dolna Odra uruchomiono nowy turbozespół upustowo – ciepłowniczo – kondensacyjny. Wymiana starych turbin na nowe trwała 2 lata. Uzyskano poprawę sprawności wytwarzania oraz zwiększenie stopnia kogeneracji (jednoczesnego wytwarzania energii elektrycznej i użytkowej energii cieplnej).
Uroczyste oddanie do użytku instalacji do odbioru oraz oczyszczania zanieczyszczeń ropopochodnych i z mycia ładowni statków
W grudniu 1997 r. stworzono projekt koncepcyjny instalacji do odbioru i oczyszczania zanieczyszczeń ropopochodnych oraz mycia ładowni statków. Został on sfinansowany przez Duńską Agencję Ochrony Środowiska. Instalację uroczyście otwarto 30 maja 2000 r. Do odbioru ostatecznego doszło jednak dopiero 9 maja 2001 r. Dotacje na realizację inwestycji pochodziły z Funduszu PHARE i ze Szwedzkiej Agencji Rozwoju Współpracy Międzynarodowej. Kredytu udzielił Wojewódzki Fundusz Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej.
Popiersie marszałka Józefa Piłsudskiego
adres : Plac Szarych Szeregów
Na Placu Szarych Szeregów ( Sprzymierzonych ) pomiędzy al. Wojska Polskiego a ul. Wielkopolską stoi popiersie Józefa Piłsudskiego. Wykonano je z brązu i ustawiono na cokole z czerwonego granitu. Na nim widnieje napis : Józef Piłsudski 1867 – 1935. Całość ma wysokość 316 cm. Pomnik wykonał rzeźbiarz Konstantyn Laszczka. Zgoda na ustawienie popiersia została wydana 26 kwietnia 1999, jednak władze miasta nie zechciały sfinansować projektu. W związku z tym Towarzystwo Przyjaciół Józefa Piłsudskiego znalazło sponsorów, którzy pomogli w zrealizowaniu przedsięwzięcia. Planowano odsłonić pomnik 12 maja 1999 roku, jednak z powodu problemów finansowych odsłonięto monument dopiero 15 marca 2000 roku.
Most Długi
adres : Most Długi
Most Długi był pierwszym mostem w Szczecinie. Pierwsze wzmianki o istniejącej przeprawie pochodzą z 1283 roku. Była to niezwodzona, drewniana konstrukcja, która pełniła również funkcję południowej granicy portu rzecznego i morskiego. Podczas przebudowy w 1731 roku most został znacznie poszerzony.
W trakcie następnej przebudowy w 1820 roku most zyskał przęsło zwodzone wraz z dwoma podnoszonymi klapami, które umożliwiały ruch statkom o maksymalnej szerokości 11,2 metra. Dobudowano również dwa przejścia dla pieszych (każde o szerokości 2,4 metra). Po przebudowie most miał 105 metrów długości.
W 1900 przestarzały most rozebrano i 8 maja 1903 oddano do użytku nowoczesny most nazwany Mostem Hanzy. W przeciwieństwie do poprzedniej konstrukcji był to most zwodzony. Konstrukcja posiadała podnoszące się w 20 sekund klapy umożliwiające ruch statków. Po obu stronach mostu przebiegały tory tramwajowe oraz chodniki, pod którymi zamontowany został rurociąg wodny oraz gazowy. Pod krawężnikami wybudowano kanały do przeprowadzenia kabli elektrycznych. Przyczółek mostu od strony miasta został przesunięty na południe, natomiast od strony Łasztowni pozostał bez większych zmian. Koszt budowy mostu wyniósł 1 230 000 marek. Pierwszy tramwaj kursujący po moście (linia nr 1) przejeżdżał przez niego siłą rozpędu do czasu położenia sieci trakcyjnej w 1929. Most Hanzy został wysadzony 20 kwietnia 1945 przez wycofujące się wojska Wehrmachtu.
W sierpniu 1947 na filarach zniszczonego mostu położono drewnianą kładkę. W roku 1959 most został odbudowany według projektu Henryka Żółtawskiego. Zwodzony do roku 2000 most podczas renowacji został zespawany na stałe.
Deptak Bogusława
adres : ul. księcia Bogusława X
Ulica Księcia Bogusława powstała w okresie gwałtownego rozwoju budownictwa w mieście w latach 1880 – 1900. Zabudowę ulicznych pierzei stanowią czterokondygnacyjne kamienice z dekoracją fasad, wykonaną w stylu neorenesansowym. Fasady zdobione są boniowaniem oraz profilowanymi gzymsami. Otwory okienne mają wykonane w tynku opaski lub zwieńczenia w formie tympanonów. Środkowa kondygnacja jest najczęściej wyodrębniona bogatszą ornamentyką w sposób charakterystyczny dla budowli pałacowych, stanowiąc akcent na wzór reprezentacyjnego piętra zwanego „piano nobile”.
Kilka lat temu fragment ulicy Bogusława, na odcinku od al. Wojska Polskiego do ul. Jagiellońskiej, zamknięto dla komunikacji samochodowej postanawiając w tym miejscu wykreować pasaż z ofertą ekskluzywnych sklepów i lokali. Wszystkie kamienice przewidziano do renowacji. Pracę rozpoczęto od wykonania zróżnicowanej nawierzchni chodnika i ulicy. Miejsce to powoli zdobywa sympatię mieszkańców, stając się trasą rodzinnych spacerów. Tu odbywają się także sezonowe imprezy uliczne z barwnymi korowodami teatrów ulicznych i artystami prezentującymi swoje różnorodne umiejętności.
Pogoń zdobywa wicemistrzostwo Polski w sezonie 2000/2001
Po poważnych zmianach formalno–prawnych (na bazie byłej sekcji piłki nożnej MKS „Pogoń Szczecin” powstała Sportowa Spółka Akcyjna „Pogoń”) Sabriem Bekdas (turecki biznesmen) sprowadził do Pogoni wiele gwiazd (znanych z boisk krajowych i europejskich Polaków i piłkarzy zagranicznych, w tym byłego króla strzelców Mistrzostw Świata). Dzięki temu Pogoń znowu zdobyła srebrny puchar Mistrzostw Polski.
Powstanie Miejskiego Klubu Sportowego Szczecin
13.12.1999r. w I Wydziale Cywilnym Sądu Okręgowego w Szczecinie odbyła się rejestracja M.K.P. Szczecin.
7.01.2000 r. odbyło się walne zgromadzenie Członków Stowarzyszenia Kultury Fizycznej pod nazwą Miejski Klub Pływacki w Szczecinie. Po obradach klub rozpoczął swoją działalność
Miejski Klub Pływacki finansowany jest ze środków Wydziału Edukacji, Sportu i Turystyki Urzędu Miejskiego.
M.K.P. współpracuje z kilkoma szkołami podstawowymi z terenu miasta. Do zadań klubu w tej dziedzinie należy organizacja naboru uczniów do pierwszych klas pływackich, opieka nad klasami sportowymi, organizacja zawodów i obozów, szkolenie zawodników. Klasy pływackie funkcjonują w Szkołach Podstawowych nr 51, 55, 56 i 64. Jednak główną bazą pływaków szczecińskich jest Zespół Szkół Ogólnokształcących Mistrzostwa Sportowego znajdujący się przy ulicy Mazurskiej. W jej skład wchodzi cały pion klas sportowych od klasy pierwszej szkoły podstawowej, przez gimnazjum do klas licealnych.
Edmund Runowicz |
Do góry |
Ogłoszenie upadłości przez Stocznię Szczecińską Porta Holding SA, stworzenie Stoczni Szczecińskiej Nowa SA
W 2000 roku zakład rozpoczął produkcję trzech nowych prototypowych statków. Były to zbiornikowiec do przewozu chemikaliów o nośności 40 tys. ton, statek typu ro–pax do transportu ciężkich zestawów drogowych i największy kontenerowiec zdolny do przewozu 3100 kontenerów TEU (wymiary tego pojemnika – 20x8x8,5 stopy, czyli ok. 39 m3). W 2000 r. sytuacja Stoczni Szczecińskiej Porta Holding SA uległa pogorszeniu. 2001 r. przyniósł zakładowi stratę w wysokości 97,9 mln zł. 27 czerwca 2002 r. zarząd zakładu podjął decyzję o całkowitym zaprzestaniu działalności. 29 VII 2002 r. Sąd Rejonowy ogłosił upadłość Stoczni Szczecińskiej SA i Stoczni Szczecińskiej Porta Holding SA. Agencja Rozwoju Przemysłu przejęła od Stoczni Szczecińskiej Porta Holding SA spółkę Allround Ship Service, która od 17 VII 2002 r. nazywa się Stocznia Szczecińska Nowa Sp. z. o. o. Zakład ten przejął zobowiązania Stoczni Szczecińskiej SA w dziedzinie budowy statków.
Hotel „Campanile” **
adres : ul. Wyszyńskiego 30
Hotel Campanile położony jest w ścisłym centrum Szczecina. Dysponuje on 85 komfortowymi pokojami. W hotelu znajdują się 4 sale konferencyjne z wyposażeniem audio–wizualnym. Restauracja hotelowa oferuje dania kuchni polskiej oraz słynny szwedzki stół Campanile.
Rondo im. Jerzego Giedroycia
adres : rondo im. Jerzego Giedroycia
Rondo łączy ze sobą aleję Wyzwolenia, ul. Księdza Stanisława Staszica, ul. Księdza Hugona Kołłątaja oraz ul. Księdza Piotra Skargi. Przecina je linia tramwajowa nr 2 i 12.
Hotel Novotel ****
adres : ul. 3 Maja 31
Hotel Novotel Szczecin jest położony w centrum miasta. Oferuje on 116 pokoi, w tym 13 pokoi executive i 3 apartamenty. Hotel posiada 8 sal konferencyjnych, basen, fitness room, jacuzzi, małą siłownię i saunę fińską. Novotel Szczecin to budynek czteropiętrowy, wyposażony w cztery windy, czujniki dymu, nowoczesny system alarmowy oraz przeciwpożarowy. Na parterze zlokalizowana jest Restauracja "The Garden Brasserie", która serwuje zarówno dania kuchni polskiej, jak i międzynarodowej.
Miejski Stadion Lekkoatletyczny im. Wiesława Maniaka
adres : ul. Litewska 20
Po generalnej modernizacji w 2002 roku stary zapomniany stadion zasłynął jako nowoczesny kompleks lekkoatletyczny. Sygnowany jest imieniem polskiego lekkoatlety Wiesława Maniaka, który był mistrzem świata w biegu na 100 metrów. Stadion ma 400 metrową bieżnię tartanową, rzutnie do rzutu oszczepem, dyskiem, młotem i pchnięcia kulą oraz skocznie do skoku w dal, trójskoku i skoku o tyczce. Przy stadionie znajduje się ogromna sala treningowa z nawierzchnią tartanową o łącznej powierzchni 1345 m2. Na stadionie mogą odbywać się międzynarodowe zawody lekkoatletyczne.
plac Lotników
adres : Plac Lotników
Plac Lotników to jeden z głównych placów w śródmieściu Szczecina. W 2002 roku został gruntownie przebudowany i postawiono na nim pomnik włoskiego kondotiera Bartolomeo Colleoniego. Oryginał, będący dziełem Andrea del Verocchio, zdobi do dziś jeden z placów w Wenecji. Szczecińska kopia została wykonana na zlecenie Hellmuta Toepffera z przeznaczeniem do otwartego w 1913 roku Muzeum Miejskiego. W 1948 roku wywieziona do Warszawy, stała na dziedzińcu stołecznej Akademii Sztuk Pięknych. Dopiero w 2002 roku dzięki długoletnim staraniom podjętym przez środowisko szczecińskich przewodników PTTK oraz działaniom władz miejskich – powróciła do Szczecina. Na placu oprócz włoskiego dzieła eksponowane są inne, współczesne rzeźby i dzieła szczecińskich plastyków.
Klub Sportowy „Stal”
Klub Sportowy „STAL–SZCZECIN” rozpoczął działalność z dniem 1 września 2002 roku. Powołano go w wyniku decyzji o likwidacji Klubu Sportowego „Stal–Stocznia”. Wielu działaczy starego klubu, nie mogąc się z tym pogodzić, postanowiło podjąć działania w celu utworzenia nowego stowarzyszenia sportowego. To była również młodzież ucząca się w klasach sportowych szkół, z którymi klub miał podpisane umowy o współpracy. Na bazie Zachodniopomorskiego Centrum Edukacyjnego, Zespółu Szkół nr 5 oraz Szkół Podstawowych nr 11 i 42, powołano Centrum Szkolenia Piłkarskiego Dzielnic „Nad Odrą”.W oparciu o te szkoły i Rady Osiedli w owych dzielnicach powstało Środowiskowe Centrum Sportu i Rekreacji. Działania te były realizacją Uchwały Rady Miasta Szczecina w sprawie „Polityki Miasta Szczecina w zakresie Kultury Fizycznej na lata 2001–2015”. Tworząc nowy klub długo zastanawiano się nad jego nazwą. Grupa założycielska przyjęła nazwę „Stal” w pierwszym członie jako kontynuację poprzedniego klubu. W drugim członie „Szczecin” – nazwa i herb w logo klubowym oraz pełna nazwa za zgodą władz Miasta z września 2002r. Przyjęto oficjalnie nazwę KS „STAL–SZCZECIN”.
Gimnazjum nr 43 w Zespole Szkół nr 5
W pierwszym roku istnienia szkoły były tylko 3 klasy o profilu ogólnym. Obecnie liczba uczniów znacznie wzrosła, pozwoliło to na tworzenie 5 klas profilowanych, w których uczniowie mają możliwość rozwijania własnych zainteresowań. Od 2003 roku Gimnazjum 43 otrzymało nowy budynek, co znacznie poprawiło warunki pracy i nauki.
Gimnazjum nr 42 z oddziałami dwujęzycznymi
Zajęcia w tym gimnazjum prowadzi wyspecjalizowana kadra, która zdobyła doświadczenie, wykładając w IX Liceum Ogólnokształcącym, wspólnie z którym szkoła zajmuje gmach dawnego Gimnazjum Mariackiego.
Piotr Krzystek | Do góry |
Likwidacja fabryki papieru w Skolwinie
Papiernia, której właścicielem był Norhaven A/S, ogłosiła likwidację pod koniec 2007 r. Powodem był brak funduszy.
Likwidacja Huty w Szczecinie
W 2008 r. rozpoczęła się rozbiórka Huty w Szczecinie. Aktualnie zakładem zajmuje się Krono–Chem sp. z. o. o. (spółka grupy Kronospan). Świadczy ona usługi przeładunkowe oraz magazynowania towarów masowych i metanolu, zarządza i organizuje całość usług związanych z obsługą portową statków.
Upadek Stoczni Szczecińskiej Nowa
6 listopada 2008 r. Komisja Europejska uznała, że pomoc udzielona stoczni przez polski rząd była nielegalna. Zgodnie z planem uzgodnionym z KE, zakład został podzielony na części i wystawiony na sprzedaż, a pracownicy zwolnieni. Szczegóły zawarto w tzw. specustawie stoczniowej. Za majątek szczecińskiego zakładu uzyskano 107 mln zł (do listopada 2010 r.).
Prezydent Szczecina Piotr Krzystek proponował „Program dla Szczecina”, który miał polegać na utworzeniu specjalnej strefy ekonomicznej, pomocy w tworzeniu infrastruktury i osłon socjalnych dla najbardziej potrzebujących.
Zespół Elektrowni Dolna Odra wchodzi jako Oddział w skład PGE Górnictwo i Energetyka Konwencjonalna SA, ekologiczne inwestycje spółki
Zespół Elektrowni Dolna Odra w 2010 r. wchodzi jako Oddział w skład PGE Górnictwo i Energetyka Konwencjonalna SA (jeden z sześciu koncernów w składzie Polskiej Grupy Energetycznej). Kapitał PGEGiEK wynosi ponad 6,5 mld zł.
Według opinii Zespołu Elektrowni Dolna Odra w Elektrowni Szczecin od 2012 r. będzie spalana wyłącznie biomasa. Wszystko za sprawą kotła, którego wykonawcę wyłoniono już w 2010 r. Inwestycja ma zostać ukończona w październiku 2011 r.
Dzięki niej zakład będzie emitował o 98 % mniej dwutlenku węgla, o 65 % mniej siarki , 62 % mniej popiołu i 61 % mniej pyłów. Moc elektrowni zasilającej 30 % miasta nie zmieni się i będzie wynosić 68 MW energii elektrycznej i 120 tzw. MW termicznych. Oprócz kotła wykonany zostanie także magazyn do składowania ekologicznego surowca. Do 2012 r. PGE ma zainwestować w położony na Pomorzu Zachodnim zespół elektrowni 730 mln zł. Ta kwota zostanie przeznaczona na inwestycje w nowoczesne i ekologiczne technologie, m. in. instalacje odsiarczania spalin w Elektrowni Dolna Odra.
Budowa oczyszczalni ścieków „Pomorzany”
W ramach programu „Poprawa jakości wody w Szczecinie” współfinansowanego z Funduszu Spójności UE, a realizowanego od 2003 r. oczyszczalnie: „Grabów”, „Dolny Brzeg” i „Górny Brzeg” uległy likwidacji i zostały zastąpione nowoczesnymi pompowniami ścieków o tych samych nazwach. Swoje ścieki tłoczą do nowoczesnego zakładu „Pomorzany”. Dzięki kompleksowemu uporządkowaniu gospodarki wodociągowo-kanalizacyjnej miasto przestanie zanieczyszczać Odrę i Bałtyk. Mieszkańcy nie będą ponosić podwyższonych opłat za zanieczyszczanie środowiska naturalnego. Aktualnie naliczone i warunkowo zawieszone kary narosły do kwoty 152 mln zł. W 2004 r. międzynarodowe konsorcjum firm : WTE Wassertechnik GmbH (Niemcy) – Polimex Mostostal Siedlce S.A. (Polska) – OTV S.A. (Francja) zobowiązało się do zaprojektowania, zbudowania i uruchomienia mechaniczno-biologicznej oczyszczalni. W 2005 r. rozpoczęły się roboty konstrukcyjne. Prace prowadzono w niełatwych warunkach. Pod ziemią zalegał gaz. Później okazało się, że nowy zakład ma stanąć na zaminowanym terenie. Nad całością wykonywanych robót zaczęli czuwać saperzy. Poza tym grząski nadrzeczny grunt należało wzmocnić żelbetowymi palami. 14 maja 2010 r. oficjalnie otwarto oczyszczalnię ścieków „Pomorzany”. Będzie ona usuwała 97 % zanieczyszczeń ze Szczecina i okolic. Zakład zajmuje 8 ha. Woda po oczyszczeniu będzie miała drugą klasę czystości.
Siedziba Teatru Lalek „Pleciuga”
adres : plac Teatralny 1
Nowy obiekt Teatru Lalek „Pleciuga” powstał w wyniku budowy nowej galerii handlowej „Kaskada”, która zajęła miejsce po poprzednim budynku „Pleciugi”, który został wyburzony. Nowa siedziba teatru położona jest w spokojniejszej części miasta w niedużej odległości od Parku Kasprowicza. Budowla jest bardzo modernistyczną formą przeznaczoną pod tego typu działalność. Wewnątrz znajduje się duży hol z przeszklonym dachem, stylizowany na bajkową uliczkę z szeregiem fantazyjnych kamieniczek. W nocy uroku dodaje fantazyjna gra świateł. W „Pleciudze” znajdują się dwie sale teatralne. Scena główna jest wyposażona w nowoczesne, elektrycznie sterowane systemy zmiany dekoracji i zapadnie sceniczne. Ponadto boczne kieszenie sceniczne o dużych rozmiarach pozwalają na stworzenie dzieł ze wspaniałą scenografią. Główna sala może pomieścić 300 widzów, natomiast druga mniejsza przeznaczona jest dla około 50 osób. Ponadto w teatrze znajdują się również dwie sale edukacyjne. Zaplecze dla artystów składa się z garderoby, pokoi gościnnych dla przyjezdnych i pracowni, w której powstają lalki i dekoracje. Przy teatrze powstała też fontanna tańcząca w rytm muzyki oraz mały ogródek kawiarniany dla Cafe Pleciuga.
Biurowiec „Oxygen”
adres : ul. Malczewskiego 26
Oxygen jest wysokiej klasy biurowcem zaprojektowanym zgodnie z ideą Ergonomi Biznesu . Dzięki nowoczesnej, zaawansowanej technologicznie infrastrukturze budynek spełnia najwyższe współczesne standardy. Ma on 9 kondygnacji o łącznej powierzchni ponad 14 000 m2. Wyposażony jest w jedną kondygnację podziemną, gdzie mieści się parking dla 132 pojazdów. Forma zewnętrzna wydaje się zwykłym blokiem, jednak jego kształt w rzeczywistości jest wielce zróżnicowany. Przeszklone pasy okienne zapewniają doskonały dostęp światła słonecznego, a horyzontalna układ elewacji swobodnie podzielonej pionowymi żebrami kształtuje bardzo współczesny i dynamiczny wizerunek budynku. Dodatkowe atuty biurowca, które wpływają na jego prestiż to doskonała lokalizacja i znakomita ekspozycja budynku. Na parterze otworzyło już swoją działalność kilka firm m. in. „Nordea Bank”, „Subway” czy „Columbus Coffe”.
Basen „Floating Arena”
adres : ul. Wąska 16
„Floating Arena” to 50 metrowy kryty basen z 8 torami pływackimi. Za formę zewnętrzną budynku odpowiada pracownia Orłowski Szymański Architekci Sp.j. Długość basenu wynosi 50 m, a głębokość 2,24 m. Temperatura wody utrzymywana jest na poziomie 28 oC. Można prowadzić w nim zajęcia rekreacyjne, treningi piłki wodnej, zajęcia szkoleniowe sekcji pływackiej. Basen spełnia wymogi do przeprowadzania zawodów pływackich i meczy piłki wodnej. Na poziomie basenu znajdują się pomieszczenia ratowników, dziennikarzy i VIP’ów. Zawody na trybunach może obserwować 1760 widzów. W budynku znajduje się sala konferencyjna, kawiarnia i salon odnowy biologicznej. Dodatkową innowacyjnością Floating Arena jest specjalne urządzenie treningowe zamontowane w basenie. Pomieszczenie ma wymiary 570 x 250 cm i jest specjalnie przystosowane do wymogów treningowych dla sportowców. Działa na zasadzie rwącej rzeki, a trener może sam decydować o sile nurtu, jaka ma działać na sportowca. A dzięki transparentnym elementom basenu, będzie możliwa także dokładna obserwacja ruchów pływaka, co pozwoli wyeliminować nieprawidłowe ruchy.
Inwestycje w trakcie realizacji
Nowa Aleja Kwiatowa
Brama Portowa I & II
Lastadia Office
Bulwar Gdyński
Bulwar Piastowski
CDI Posejdon
Hala widowiskowo-sportowa
Filharmonia szczecińska
Nowa Dana; Biurowiec JWC
Finał Zlotu Żaglowców w Szczecinie 2007
Do Finału Zlotu Żaglowców Szczecin przygotowywał się od 4 lat. W 2006 Sejm RP przyznał miastu 10 milionów złotych na inwestycje, które miały zostać zrealizowane w ramach przygotowań do regat. Całościowy koszt wyniósł w sumie 14 milionów złotych. Pierwsze żaglowce zawinęły na Wały Chrobrego już 3 sierpnia 2007 roku. Zgłosiło się ponad 90 jednostek różnych klas, w tym 20 pod polską banderą. Tego samego dnia rozpoczęły się koncerty szantowe. Oficjalne otwarcie zlotu rozpoczęło się o 17:00 dnia następnego, a potem na Scenie Głównej (ul. Jana z Kolna) odbył się Koncert Gwiazd. 5 sierpnia odprawiono nabożeństwo ekumeniczne „Błogosławieństwo dla żagli” a następnie rozpoczęła się parada załóg od placu Żołnierza do Teatru Letniego. Tam zostały rozdane nagrody jednostkom uczestniczącym w regatach. Dzień zakończył pokaz sztucznych ogni. 6 sierpnia od rana do wieczora odbywały się koncerty. Mogliśmy korzystać codziennie z Kina Nocnego w Łasztowni, Targów „EXPO-NAUTICA” oraz VI Międzynarodowej Konferencji poświęconej twórczości Hermana Melville’a i Josepha Conrada (na pokładzie „Daru Młodzieży”). Załogi miały do dyspozycji basen, odbywały się również zawody sportowe, dyskoteki i inne imprezy. 7 sierpnia o 9:30 Szczecin pożegnał żaglowce i jachty, jednak ich parada na Odrze i Zalewie Szczecińskim trwała aż do Świnoujścia.
Nagroda za organizację zlotu
The Tall Ships’ Races 2007 w Szczecinie nagrodzone.
Piotr Krzystek Prezydent Szczecina odebrał nagrodę za wydarzenie w turystyce promujące region zachodniopomorski.
Marszałek Województwa Zachodniopomorskiego Norbert Obrycki nagrodził wydarzenia w turystyce przyczyniające się do promocji regionu. Takim wydarzenie uznano finał zlotu żaglowców, który miał miejsce w dniach 4-7 sierpnia 2007 r. w Szczecinie. Regaty The Tall Ships Races przyciągnęły do Szczecina 2 miliony turystów. Jak wynika z badań przeprowadzonych przez prof. Dariusza Zarzeckiego z Uniwersytetu Szczecińskiego, turyści jak i mieszkańcy zostawili w mieście blisko 250 milionów złotych. Prezydent Szczecina stwierdził, że jest to nagroda dla całego Szczecina.
Uroczystość odbyła się 25 września 2007 w Teatrze Polskim w Szczecinie.
Budowa nowej Filharmonii
Filharmonia Szczecińska im. Mieczysława Karłowicza w Szczecinie - opis projektu:
W wyniku realizacji projektu w Szczecinie przy ul. Małopolskiej 48 wybudowany zostanie nowy budynek Filharmonii Szczecińskiej wraz z parkingiem podziemnym. Nowy gmach filharmonii powstanie w śródmieściu u zbiegu ulic Małopolskiej i Matejki. Obiekt zaprojektowało studio Barozzi Veiga z Barcelony, które wygrało międzynarodowy konkurs architektoniczny. Budynek nawiązuje formą do krajobrazu Szczecina i bezpośredniego otoczenia działki, gdzie budynki posiadają wielospadkowe dachy i wszędzie widać wieże kościołów i gmachów publicznych. Sposób konstruowania elewacji podkreśla kierunki pionowe i strzelistość bryły. Budynek stanie się ikoną architektury miasta oraz ważnym elementem promocyjnym Szczecina.
Głównym przeznaczeniem budynku będą koncerty muzyki symfonicznej. Na obiekt składają się dwie sale koncertowe. Duża sala koncertowa pomieści 951 osób natomiast mała sala 192 osoby. W przestrzeni hallu pod zawieszoną bryłą małej sali koncertowej znajdzie się kawiarnia. Główne wejścia do obu sal koncertowych będą na pierwszym piętrze budynku.
Nowy budynek filharmonii będzie stanowił przestrzeń publiczną otwartą przez cały dzień i dostępną dla odwiedzających. Poziom parteru, a zatem: hall wejściowy, kasy, stoisko z płytami i wydawnictwami muzycznymi, a także kawiarnia, mają zachęcać do odwiedzenia i dłuższego pozostania w gmachu. Na trzecim piętrze przewidziana jest przestrzeń wystawiennicza umożliwiająca organizowanie różnorakich wystaw i imprez w ramach galerii „Harmonia Sztuki”. Wystawom fotografii, malarstwa, grafiki, rzeźby, starych instrumentów towarzyszyć będą działania łączące muzykę, sztuki piękne, literaturę i sztukę słowa mówionego.
S/y „Dar Szczecina” zajmuje pierwsze miejsce w swojej klasie na TTSR.
Flagowy szczeciński jacht „Dar Szczecina” zdobył 3 puchary na TTSR 2010. Wygrał sprint z Antwerpii do duńskiego Aalborga, następnie z norweskiego Kristiansandu do angielskiego Hartlepool. Następnie kolejne zwycięstwo w North Sea Tall Ships Regatta, w drodze na Amsterdam Sail. Podczas każdego etapu regat były zmieniane załogi. Tylko kapitan Jerzy Szwoch, brał w nich udział od początku do końca. Dało to „Darowi Szczecina” zwycięstwo w swojej klasie oraz klasyfikacji generalnej.
Rozbudowa Centrum Żeglarskiego
Ponad 14 milionów dofinansowania – wartość inwestycji łącznie 36 milionów. Zarząd Województwa Zachodniopomorskiego podjął ostateczną decyzję o dofinansowaniu rozbudowy Centrum Żeglarskiego w Szczecinie. Prace już się rozpoczęły. Na początek wycinka drzew i niezbędne przesadzenia. W Szczecinie powstaje największa marina na Pomorzu Zachodnim i największy ośrodek szkolenia żeglarskiego w tej części Euroregionu. W pierwszej kolejności powstaną schronisko żeglarskie, sale konferencyjne, nowa marina na ponad 100 jachtów, slip, budynek sanitariatów i sale dydaktyczne. Wraz z budową Centrum w parze idą inwestycje w sprzęt. W nowym sezonie Centrum Żeglarskie wzbogaci się o 5 jachtów: 3 kabinowe, Deltę oraz omegę. Wszystkie w nowych barwach Floating Garden. Codziennie w zajęciach organizowanych w Centrum Żeglarskim bierze udział około 200 dzieci i młodzieży. Pływają na optymistach, w sekcji windsurfingowej, laser oraz na jachtach turystycznych. Centrum jest także armatorem morskich jednostek Zryw, Magnolia oraz flagowego jachtu miasta Dar Szczecina.
Gimnazjum nr 32 z Oddziałami Dwujęzycznymi przy Liceum Ogólnokształcącym nr 14 w Zespole Szkół Ogólnokształcących nr 2
Szkoła utworzona uchwałą Rady Miasta na mocy porozumienia z Ministerstwem Edukacji Hiszpanii. Bazę dydaktyczną i lokalową stanowi XIV Liceum Ogólnokształcące, które od 20 lat gwarantuje wysoką jakość kształcenia na poziomie najlepszych szkół Szczecina.
Szkoła Podstawowa nr 7
Orliki
„Moje Boisko – Orlik 2012” to program, który zakłada budowę kompleksu sportowo–rekreacyjnego, w którego skład wchodzą dwa boiska: piłkarskie ze sztuczną trawą oraz boisko wielofunkcyjne do koszykówki i piłki siatkowej. Dopuszcza się również budowę boiska do gry w piłkę ręczną. W skład kompleksu wchodzi także budynek szatni oraz oświetlenie obiektu. Zakończenie projektu i oddanie do użytku wszystkich boisk ma nastąpić do 2012 roku.
W Szczecinie po zakończeniu projektu Orlik 2012, obiekty sportowe będą znajdować się przy następujących szkołach :
• Centrum Kształcenia Sportowego – ul. Rydla 49
• Gimnazjum nr 34 – ul. Wojciechowskiego 50
• Szkoła Podstawowa nr 11 – ul. Emilii Plater 20
• Szkoła Podstawowa nr 18 – ul. Komuny Paryskiej 20
• Zespół Szkół nr 1 – ul. Młodzieży Polskiej 9
• III Liceum Ogólnokształcące – ul. Pomorska 150
• VII Liceum Ogólnokształcące – ul. Jana Styki 13
• Zespół Szkół Ogólnokształcących nr 7 – ul. Unisławy 26
• Szkoła Podstawowa nr 12 – ul. Floriana Szarego 12
• Szkoła Podstawowa nr 35 – ul. Świętoborzyców 40
• Szkoła Podstawowa nr 42 – ul. Hoża 25
• Szkoła Podstawowa nr 48 – ul. Czorsztyńska 35
• Szkoła Podstawowa nr 53 – ul. Budzysza Wosia 8/9
• Szkoła Podstawowa nr 69 – ul. Zamoyskiego 2
• Gimnazjum nr 7 – ul. Nałkowskiej 33
• Gimnazjum nr 2 – ul. Brodnicka 10
• Gimnazjum nr 27 – ul. Mikołajczyka 20
• Zespół Szkół nr 12 – ul. Kablowa 14
• Zespół Szkół Ogólnokształcących nr 2 – ul. Kopernika 16
Do góry |
Strona internetowa przeznaczona do użytkowania w przeglądarce „Firefox 4.0.1”
Data powstania – 2011